دوره 7، شماره 3 - ( 1395 )                   جلد 7 شماره 3 صفحات 243-223 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Naghzgoo kohan M, naghshbandi Z. Modal Auxiliaries in Hawrami. LRR 2016; 7 (3) :223-243
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-2429-fa.html
نغزگوی کهن مهرداد، نقشبندی زانیار. بررسی افعال وجهی در هورامی. جستارهای زبانی. 1395; 7 (3) :223-243

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-2429-fa.html


1- دانشیار زبان‌شناسی، دانشگاه بوعلی‌سینا، همدان، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده:   (5108 مشاهده)
مقاله حاضر به بررسی نظام وجهیّت در هورامی و افعال وجهی به‌کار‌رفته در این زبان می‌پردازد. پس از آشنایی مختصر با ویژگی‌های مقوله دستوری- معنایی «وجهیّت» و طبقه‌بندی نظام‌های وجهی بر‌ مبنای آرای پالمر (1999 & 2001)، ویژ‌گی‌های هر‌یک از افعال وجهی «باید/mašjo  »، «شدن/ bijej» و فعل «tāwāj» مورد بررسی قرار می‌گیرد. از میان افعال وجهی موجود، تنها فعل «بایستن/ mašjo » می‌تواند برای نشان‌دادن مرتبه الزام از وجهیّت معرفتی (وجهیّت استقرایی) و وجهیّت تکلیفی مورد استفاده قرار گیرد و در مقابل افعال «bijej» و فعل «tāwāj» تنها بیانگر مرتبه امکان از وجهیّت‌های معرفتی (وجهیّت حدسی) و تکلیفی هستند. فعل «bijej» می‌تواند در برخی موارد برای بیان مرتبه الزام از وجهیّت تکلیفی نیز به کار رود با این توضیح که به نسبت فعل «بایستن/ mašjo» اجبار کم‌تری را متوجه کنش‌گر می‌کند. فعل «tāwāj» می‌تواند برای نشان‌دادن وجهیّت پویا نیز به کار رود. فعل «mašjā » تنها فعلی است که برای اراده معنای وجهیّت تکلیفی در گذشته مورد استفاده قرار می‌گیرد. هیچ‌یک از افعال وجهی مورد بحث در هورامی توانایی نشان‌دادن وجهیّت گواه‌نمایی را ندارند.
متن کامل [PDF 369 kb]   (2839 دریافت)    

انتشار: 1395/5/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.