دوره 11، شماره 1 - ( 1399 )                   جلد 11 شماره 1 صفحات 192-163 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mousavi N, Hajiaqababaei M R. Linguistic Foregrounding in Tarikh-e Beyhaqi based on Geoffrey Leech’s Theory. LRR 2020; 11 (1) :163-192
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-28744-fa.html
موسوی نعیمه، حاجی آقابابایی محمدرضا. برجسته‌سازی زبانی در تاریخ بیهقی بر اساس نظریۀ جفری لیچ. جستارهای زبانی. 1399; 11 (1) :163-192

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-28744-fa.html


1- کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2- عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، mr_hajibabai@yahoo.com
چکیده:   (3958 مشاهده)
یکی از موضوعات مهمی که دربارۀ تاریخ بیهقی می‌توان بررسی کرد، بررسی زیبایی‌ها و ویژگی‌های زبانی است که سبب شده است، تاریخ بیهقی علاوه بر جنبه‌های تاریخی از نظر مسائل زبانی نیز دارای اهمیت باشد. با مطالعۀ تاریخ بیهقی از این منظر شاهد شاخصه‌های زبانی پربسامدی هستیم که در ایجاد ادبیت این کتاب نقش مهمی دارند و برجستگی زبانی پدید می‌آورند. منظور از برجسته‌سازی، برهم زدن قواعد مرسوم زبان است که به آشنایی­زدایی منجر می‌شود و یکی از عوامل ایجاد متن ادبی است. زبان‌شناسان دو عامل هنجارگریزی (قاعده‌کاهی) و قاعده‌افزایی را سبب برجسته‌‌سازی زبان می‌دانند. در این مقاله بر اساس نظریۀ جفری لیچ، برجستگی‌های زبانی تاریخ بیهقی در هفت حوزۀ واژگانی، نحوی، سبکی، معنایی، زمانی، آوایی و گویشی بررسی شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که هنجارگریزی‌های نحوی در گسترده‌ترین شکل ممکن، ساخت ترکیبات جدید، استفاده از ساخت‌های کهن افعال، تصویرپردازی و استفاده از صور خیال، کاربرد شواهد قرآنی و ادبی و استفاده از انواع توازن،‌ سبب برجسته‌سازی زبانی در تاریخ بیهقی شده و این متن را به نثری ادبی تبدیل کرده است.
 
 
متن کامل [PDF 356 kb]   (1141 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: دستور زبان
انتشار: 1399/1/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.