دوره 11، شماره 6 - ( 1399 )                   جلد 11 شماره 6 صفحات 136-103 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahangar A A, Delaramifar M. The Historical Study of Some Morphological Elements of Sistani Dialect. LRR 2021; 11 (6) :103-136
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-28865-fa.html
آهنگر عباسعلی، دلارامی فر منصوره. بررسی تاریخی برخی از عناصر ساخت‌واژی گویش سیستانی. جستارهای زبانی. 1399; 11 (6) :103-136

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-28865-fa.html


1- استاد زبان‌شناسی گروه ادبیات و زبان انگلیسی دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران ، ahangar@english.usb.ac.ir
2- دانش‌آموختۀ دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده:   (3124 مشاهده)

تحولات مداومی که در زبان‌ها رخ می‌دهد به­دلیل ماهیت پویای زبان بوده است که در گذر زمان به‌صورت بسیار کند و تدریجی حاصل شده است. در این راستا، زبان‌ها و گویش‌های محلی به­طور معمول کم­تر دستخوش تغییر قرار گرفته‌اند. گویش سیستانی نیز از جمله گویش‌هایی به­شمار می‌آید که دارای برخی ویژگی‌های آوایی، واجی، نحوی و ساخت‌واژی منحصربه­فردی است که آن را با زبان فارسی معیار (امروزی) متفاوت ساخته است. پژوهش حاضر، ضمن توصیف پاره‌ای از عناصر و ویژگی‌های ساخت‌واژی گویش سیستانی و مقایسۀ آن­ها با زبان فارسی باستان، میانه، دری، و زبان اوستا درصدد است تا نشان دهد که کدام عناصر تاریخی ساخت‌واژی در این گویش همچنان کاربرد دارد و هرکدام از چه دوره‌ای به ارث رسیده است. داده‌های زبانی پژوهش، از طریق بررسی کتابخانه‌ای و همچنین به روش میدانی با ضبط گفتار آزاد و مصاحبه با گویشوران سیستانی مسن بالای 60 سال گردآوری شده است. سپس، عناصر ساخت‌واژی به­دست آمده از گویش سیستانی با آنچه از زبان‌های فارسی باستان، میانه، دری و اوستا موجود است، مقایسه شد. نتایج پژوهش نشان داد که در این گویش پیشوندهای فعلی be-، me-، na-، ma- و شناسه‌های غیرگذشته، پسوند -ak(a)، ضمایر اشارۀ نزدیک i و اشارۀ دور o ، ضمایر شخصی فاعلی me، to، o، ، šmâ و ošo، ضمایر انعکاسی xod و مشترک ، عدم کاربرد ضمایر متصل و همچنین وجود خوشۀ دو همخوانی آغازین مانند: dr، st، fr، در زبان‌های فارسی باستان، میانه، دری و اوستا ریشه دارند.

 

متن کامل [PDF 476 kb]   (1025 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: زبان شناسی
انتشار: 1399/11/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.