دوره 7، شماره 2 - ( 1395 )                   جلد 7 شماره 2 صفحات 86-73 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darzi A, Labafan-Khosh Z. Lexical feature and syntactic position of obligatory adverbs in Persian. LRR 2016; 7 (2) :73-86
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-3048-fa.html
درزی علی، لبافان خوش زهرا. بررسی مشخصۀ واژگانی و جایگاه نحوی قید اجباری در زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1395; 7 (2) :73-86

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-3048-fa.html

بررسی مشخصۀ واژگانی و جایگاه نحوی قید اجباری در زبان فارسی
علی درزی1 ، زهرا لبافان خوش* 2
1- استاد زبان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (8943 مشاهده)
در زبان فارسی، برخی از قیدها که غالباً با عنوان افزوده اجباری از آن‌ها یاد شده است، کانون توجه شماری از زبان­شناسان بوده است. در تحلیل­های یادشده، بی­آنکه تبیینی فراگیر در مورد جایگاه نحوی قیدهای گوناگون ارائه شود، قیدها تنها در دو گروه افزوده اختیاری و افزوده اجباری بررسی می­گردد. در این میان، مقاله حاضر می­کوشد تا در قالب دستور کمینه­گرابه این پرسش پاسخ دهد که فصل ممیز قیدهای اجباری و غیر اجباری کدام است و جایگاه ساختاری قیدهایی که در تحلیل­های پیشین با نام افزوده اجباری مورد بررسی قرار گرفته شده است کجاست. در تحلیل حاضر، علاوه بر وجود مشخصه [umanner] بر روی فعل، مشخصه واژگانی [+manner] برای قید اجباری پیشنهاد می­شود . همچنین استدلال می­شود که این دسته از قیدها، بر خلاف سایر قیدها، جایگاه مشخص­گر فرافکن نقشی خاصی را اشغال نمی­کنند و تولید پایه آن‌ها در جایگاه مشخص­گر گروه فعلی بزرگ صورت می­پذیرد.  
واژه‌های کلیدی: مشخص­گر، قید اجباری، گروه فعلی، مشخصه تعبیرناپذیر، واژه ­های کلیدی: تطابق موضعی
متن کامل [PDF 322 kb]   (3205 دریافت)    

انتشار: 1395/3/1
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.