دوره 12، شماره 6 - ( 1400 )                   جلد 12 شماره 6 صفحات 628-599 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hayati Z. Analyzing Values Invalidity in Double Concepts of 2000s Poetry. LRR 2022; 12 (6) :599-628
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-37175-fa.html
حیاتی زهرا. واکاوی تغییر گفتمان در شعر دهۀ 1380 با تحلیل تقابل‌های زبان‌شناختی. جستارهای زبانی. 1400; 12 (6) :599-628

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-37175-fa.html


دانشیار زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و فرهنگی، تهران، ایران. ، hayati@ihcs.ac.ir
چکیده:   (2121 مشاهده)
یکی از شیوه‏های مطالعۀ اشعار دهۀ 1380، واکاوی تقابل‏های دوگانه است که بخش‏هایی از معنا را نشان می‏دهد، زیرا اگر شاعری ارزش‏گذاری تاریخی تقابل‏ها را بپذیرد، هم‏سویی خود را با باورهای کلاسیک نشان داده است و اگر آن را نقد کند، تغییرات فکری و فرهنگی را در سطح فردی یا اجتماعی نمایان ساخته است. در تحلیل تقابل‏های متن، یکی از موارد بررسی، نوع رابطه‏ای است که نویسنده یا شاعر میان دو سوی تقابل برقرار می‏کند و از این حیث، شاعران دهۀ 1380 نشان داده‏اند، بسیاری از زیربناهای فکری و نوع ارزش‏گذاری‏ها در نزد آنان تغییر کرده است. هفت شاعر؛ یعنی ساره دستاران، مجید رفعتی، گروس عبدالملکیان، عباس صفاری، سارا محمدی اردهالی، شهاب مقربین و حافظ موسوی، آشکارا خوب و بدِ دو سوی تقابل، و به‌عبارت بهتر وجه مثبت و منفی یا ارزش و ضدارزش طرفین تقابل را بی‏اعتبار دانسته‏اند؛ و درواقع، بی‏اعتباری ارزش/ ضدارزش‏ها را در جامعۀ خود نقد کرده‏اند. روش تحقیق، توصیفی است و سطح مطالعۀ تقابل‏ها، بیشتر واژگانی و مفهومی است. یافته‏های پژوهش نشان می‏دهد این شاعران، هم دربارۀ تقابل‏های عام و شناخته‌شده تشکیک می‏کنند؛ هم حوزه‏های تصویری جدیدی را متناسب با زبان و زمان، برای بی‏اعتبار دانستن سویه‏های ارزشی و ضدارزشی تقابل‏ها خلق می‏کنند.
متن کامل [PDF 568 kb]   (616 دریافت)    
نوع مقاله: نقد اثر پژوهشی | موضوع مقاله: هنر و علوم انسانی (عمومی)
انتشار: 1400/11/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.