جستجو در:
مقالات پذیرفته شده در نوبت انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
سید مهدی ابطحی1 
، رضامراد صحرائی* 2، بهزاد Rahbar3
، رضامراد صحرائی* 2، بهزاد Rahbar3
1- دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی
2- استاد گروه زبان شناسی دانشگاه علامه طباطبائی ، sahraeereza@gmail.com
3- استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی
2- استاد گروه زبان شناسی دانشگاه علامه طباطبائی ، sahraeereza@gmail.com
3- استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (389 مشاهده)
زمان، نقش مهم و تعیینکنندهای در ارتباطات کلامی انسانها ایفا میکند؛ بنابراین یکی از مواردی که در امر آموزش زبان باید به آن پرداخته شود بحث زمان و راههای تشخیص آن است. با توجه به نقش و اهمیت تشخیص زمان دستوری در فراگیری زبان و نبود پژوهش‌های مرتبط در خصوص فراگیری زبان فارسی، هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش سرنخ‌های موجود در جمله جهت تشخیص زمان دستوری توسط فارسی‌آموزان چینی سطوح مبتدی و پیشرفته است؛ بدین منظور 49 فارسیآموز چینی‌زبان، به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب، و بر اساس آزمون تعیین سطح به دو گروه چینی‌زبان سطح مبتدی (26) و پیشرفته(23) تقسیم شدند. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش دو آزمون در دو مرحله بود؛ در مرحله اول، آزمودنی‌ها با استفاده از آزمون تشخیص زمان جمله، زمان جملههایی را که میشنیدند در پاسخنامه علامت میزدند و در مرحله دوم همان آزمون اجرا شد؛ با این تفاوت که در این آزمون، جملهها، فاقد قید زمان بود. نتایج این پژوهش نشان داد که آزمودنیهای چینی‌زبان مبتدی به طور معناداری از سرنخ‌های واژگانی به هنگام تشخیص زمان جمله استفاده کردند و آزمودنیهای سطح پیشرفته همزمان از دو سرنخ واژگانی و تصریف فعلی استفاده کردند. در مورد نقش جنسیت نیز نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین جنسیت و توانایی درک زمان جمله وجود ندارد. نتایج این پژوهش میتواند برای زبان‌آموزان، مدرسان، تهیه‌کنندگان محتوای آموزشی و نیز برای طراحان آزمون مفید باشد.
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |