دوره 9، شماره 5 - ( 1397 )                   جلد 9 شماره 5 صفحات 93-67 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salehnejad L, Shekaramiz M, Vaysi E, Majdinasab N. Investigation of Tense and Grammatical Agreement in the Speech of Persian Agrammatic Aphasics According to the Tree Pruning Hypothesis. LRR 2018; 9 (5) :67-93
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8297-fa.html
صالح نژاد لیلا، شکرآمیز منصوره، ویسی الخاص، مجدی نسب نسترن. بررسی زمان و مطابقه در گفتار بیماران دستور‌پریش فارسی‌زبان بر اساس فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی. جستارهای زبانی. 1397; 9 (5) :67-93

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8297-fa.html


1- 1. دانشجوی دکتری زبانشناسی، گروه زبانشناسی، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی،اهواز، ایران و ٢. گروه زبانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- استادیار گروه زبانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز ، mansooreshekaramiz@gmail.com
3- دانشیار دانشگاه پیام نور، گروه زبان و زبان‌شناسی، ایران.
4- دانشیار گروه مغز و اعصاب، عضو مرکز تحقیقات جامع توان‌بخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز، اهواز، ایران.
چکیده:   (8045 مشاهده)
هدف از این پژوهش توصیف و تحلیل گفتار بیماران دستورپریش فارسی‌زبان در چارچوب فرضیۀ کوتاه شدن درخت نحوی ((Friedmann & Grodzinsky, 1997 است. بر اساس این فرضیه، ارتباط مستقیمی میان جایگاه هر عنصر در درخت نحوی و تعداد خطاها وجود دارد و هرچه عنصر مورد نظر در گره بالاتری واقع شده باشد، در برابر تضعیف آسیب‌­پذیرتر خواهد بود. در این پژوهش  توصیفی ـ  تحلیلی، نگارندگان در‌صدد پاسخ به این پرسشند که آیا تأثیر این نقص زبانی بر روی تمام تکواژهای نقشی یکسان است یا اینکه نقص زبانی شامل همۀ تکواژ‌ها نمی‌شود. فرضیۀ ما این است که در تولید گفتار بیماران دستور­پریش ، زمان بیشتر از مطابقه آسیب می­بیند. برای انجام این پژوهش دو بیمار مورد مطالعه قرار گرفته‌اند که بر اساس آزمون زبان‌پریشی فارسی، گزارش تصویر­برداری، پروندۀ پزشکی و از میان نمونه‌های در دسترس انتخاب شده‌اند. نمونه‌های گفتاری این بیماران به وسیلۀ نگارندۀ اول و طی سه آزمون، گفتار خود انگیخته، تکمیل جمله و آزمون تکرار در بهمن ‌ماه 95 به‌دست‌ آمد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که میزان آسیب‌­پذیری تکواژهای صرفی در این عارضه یکسان نیست؛ به ‌عبارت دیگر، تصریف مطابقه کاملا ً دست­‌نخورده باقی مانده است؛ اما تصریف زمان به‌­شدت آسیب می‌بیند. یافته‌های این تحقیق همسو و مؤید نظریه‌های زبان­شناختی به‌خصوص نظریۀ بازبینی برنامۀ کمینه‌ گرای چامسکی(1992) و تصریف دو­جزئی پولاک (1989) هستند.
 
 
 
 
 
متن کامل [PDF 372 kb]   (1673 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: زبان شناسی
انتشار: 1396/7/14

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.