Mendeley  

Zotero  

Hemmati S, Dabirmoghaddam M. Syntactic Changes In Qashqai Turkic Due To Contact With Persian. LRR 2023; 14 (2) :225-259
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-54759-fa.html

ترکی قشقایی از زبان‌های ترکی جنوب‌غربی (اُغوز) است که در جنوب ایران به آن تکلم می‌شود. تماس زبانی شدید و طولانی‌مدت ترکی قشقایی با فارسی باعث شده است تا این زبان در همه سطوح زبانی دچار تغییراتی عمیق در مشخصه‌های بومی خود شده و همگرایی آن با زبان فارسی روز به روز افزایش یابد. در این تحقیق در چارچوب مدل کپی رمز که توسط لارس یوهانسون معرفی شده است، به تغییرات نحوی ایجاد‌شده در این زبان در اثر تماس با زبان فارسی پرداخته شده است. تغییر در راهکارهای سببی‌سازی، راهکارهای بیان مقوله وجهیت، بیان فعل «داشتن»، حذف پسوند اضافی در ترکیب‌های اضافی-ملکی، تغییر در بیان افعال ربطی و وجودی، بررسی مقوله گواه‌نمایی، بررسی ترکیب نوساخته «پسوند ملکی+belä»، تغییر پس‌اضافه تحت حاکمیت برخی افعال، بررسی حضور ساخت اضافه فارسی، نکره فارسی و معرفه کردی در ترکی قشقایی، حذف پی‌بست پرسشی‌ساز -mI و تغییری که در ترتیب صفت و حرف تعریف نکره (bir) پدید آمده است، از جمله مواردی است که در این پژوهش مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته‌اند. در این تحقیق با بررسی و تحلیل پیکره‌ای نوشتاری متشکل از هفت کتاب داستان و با تکیه بر آمار بدست‌آمده از این بررسی، علاوه بر ارزیابی مجدد ادعاهای پژوهش‌های پیشین در زمینه تغییرات نحوی پیش‌آمده در ترکی قشقایی، دستاوردهای جدیدی نیز معرفی شده است.