بروز «خطا» در فرآیند یادگیری زبان‌های خارجی، پدیده‌ای عادی و پیش‌بینی‌شدنی است. هر زبان‌آموز درحین آموزش زبان دوم، گاه درنتیجۀ تداخل زبان مادری یا به‌دلیل بی‌اطلاعی از برخی قواعد و یا براثر گرته‌برداری از زبان بیگانۀ دیگر، خطاهایی را بی‌آنکه خود متوجه باشد، به‌صورت نظام‌مند تکرار می‌کند. عدۀ قابل توجهی از زبا‌ن‌آموزان ایرانی در جریان دوره‌های آموزشی زبان فرانسه در سطوح مختلف، در استفاده از حروف اضافه بیش از سایر مقوله‌های زبانی دچار خطا می‌شوند. از آنجا که حروف اضافه نقش مهمی در برقراری رابطه میان دیگر اجزای کلامی ایفا می‌کنند، کاربرد غلط آن‌ها چالش‌هایی را برای زبان‌آموزان فراهم می‌آورد و خواه ناخواه، روند آموزش زبان را برای آن‌ها کند و پیچیده می‌کند. در تحقیق حاضر، کوشیدیم پربسامدترین خطاهای زبان‌آموزان ایرانی را در دو بخش «خطاهای بین‌زبانی» و «خطاهای درون‌زبانی»، بررسی و ریشه‌یابی کنیم و در هر بخش، نحوۀ استفادۀ درست از حروف اضافۀ فرانسه را با رویکرد آموزشی به زبان ساده توضیح دهیم. نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که بیشترین موارد خطا در استفاده از حروف اضافه در وهلۀ نخست ناشی از تأثیر منفی زبان مادری یا زبان انگلیسی است؛ زیرا زبان‌آموزان براساس دانشی که از زبان مادری خود یا زبان انگلیسی دارند، گرته‌برداری می‌کنند. همچنین، ممکن است زبان‌آموزان به‌دلیل آشنا نبودن با قواعد دستوری فرانسه، حرف اضافه‌ای را ندانسته به‌جای حرف اضافه‌ای دیگر به کار برند.

واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: زبان فرانسه، حروف اضافه، خطاها، بین‌زبانی، درون‌زبانی

متن کامل [PDF 289 kb]   (3174 دریافت)