دوره 8، شماره 6 - ( 1396 )                   جلد 8 شماره 6 صفحات 351-327 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


عضو هیئت علمی و رئیس بخش ادبیات فارسی و زبان های خارجی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده:   (3917 مشاهده)
اسب به­دلیل خصوصیات و ویژگی­های منحصر­به­فرد خود ازجمله فراست و هوشمندی، تند و تیزی و نجابت و وفاداری در بین حیوانات موضوع روایت­های اسطوره­ای ملت­های مختلف بوده است. پژوهش حاضر با استفاده از دیدگاه نشانه­معناشناسی گفتمانی به بررسی و تحلیل جایگاه و نقش اسب در روایات­ تمدن­های چین، ژاپن و ایران پرداخته است تا نشان دهد چه ساختارها و یا فرایندهای مبتنی بر کارکرد روایی اسب در این تمدن­ها صورت گرفته و اسب چگونه در شکل­گیری و تحول این روایت­ها، ایفای نقش کرده است. تحلیل روایی متون داستانی مربوط به اسب از نظر سطوح عینی و انتزاعی، حاکی از وجود نوعی نوسان معنایی است که آن را در نظام­های روایی، از یک موجود حیوانی و زمینی به موجودی استعلایافته ارتقا داده است و نشان می­دهد که چگونه روایت­پردازی با تکیه بر اسب به­عنوان موجود اسطوره­ای و ایفای نقشِ گفته­پردازی تحت تاثیر این نوسان معنایی قرار دارد. هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل نظام گفته­پردازی مبتنی بر کارکرد روایی اسب در تمدن­های چین، ژاپن و ایران جهت پاسخ به این پرسش است که جایگاه اسب در ارتقای توانش­های مادی و معنوی، چگونه و بر اساس چه معیارهایی قابل تبیین است. یافته­های متنی این پژوهش حکایت از وجود دو دیدگاه اقتصادی و اخلاقی در متون روایی مورد تحلیل دارد.
 
 
متن کامل [PDF 332 kb]   (2120 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: معناشناسی
انتشار: 1396/11/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.