کلود لوی استروس (1908- 2009 م) قوم‌شناس و انسان‌شناس فرانسوی و از نظریه‌پردازان انسان‌شناسی، به‌عنوان «پدر انسان‌شناسی نو» شناخته شده است. او در میان انسان‌شناسان و پژوهندگان به‌خاطر نظریۀ ساختارگرایی و همچنین روش ویژه‌اش در اثبات این نظریه در حوزۀ انسان‌شناسی شهرت یافته است. او را بزرگ‌ترین نمایندۀ مکتب ساختارگرایی می‌دانند. مهم‌ترین مطالعات وی، بررسی «ساختار ابتدایی خویشاوندی»، «ساختار اسطوره» و ارائۀ نظریات ارزشمندی در این زمینه‌ها است. در این مقاله چگونگی تقسیم «اسطوره‌ها» و «پیوندهای خویشاوندی» به واحدهای تشکیل‌دهندۀ آن نشان‌داده‌شده است تا جدیدبودن آن‌ها را نشان دهد. این مقاله درنظر دارد به تعریف وی از ساختارگرایی، ساختار اسطوره، ساختارهای ابتدایی خویشاوندی، کارکرد و رابطۀ آن‌ها با علم زبان‌شناسی بپردازد و نقطۀ جدایی او با دیگر نظریه‌پردازان حیطۀ زبان‌شناسی و مردم‌شناسی همچون سوسور، یاکبسون، فروید را مشخص کند. در این جستار نشان داده شده که مطالعات وی در زمینۀ «ساختار» منجربه درک چه مسائلی دربارۀ انسان شده است.

 

واژه‌های کلیدی: زبان، اسطوره، ساختارگرایی، ساختار خویشاوندی، انسان

متن کامل [PDF 302 kb]   (4740 دریافت)