دوره 4، شماره 3 - ( 1392 )                   جلد 4 شماره 3 صفحات 218-203 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار آموزش زبان روسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- استادیار آموزش زبان روسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (6190 مشاهده)
در زبان روسی، ویژگی گزاره­ای در یک جمله می­تواند توسط مصدر بیان شود. در این صورت جمله  ساختاری یک­رکنی خواهد داشت. از آنجایی که مصدر، یک عمل بالقوه را بیان می­کند، بنابراین در ابراز معانی مجازی یا غیر مستقیم کاربرد فراوان خواهد داشت. مصدر در جمله یک­ رکنی یا ساختار تک­ظرفیتی می­تواند بیان کننده معانی ای چون: «ناگزیر و قریب الوقوع بودن عمل با مصدر быть، موافقت اجباری گوینده با نظر مخاطب با مصدر быть،  ناشایست بودن عمل، حالت یا عملی که به طور مستقیم و درک فیزیکی یا فکری/ ذهنی انجام می­شود، ارزیابی نهاد منطقی از عمل یا حالت» و ... باشد. مقالۀ پیشِ رو به توضیح معانی نام برده در ساختار جملات مصدر یک­رکنی می­پردازد و طریقۀ بیان آنها را در زبان فارسی بررسی می­کند.  
متن کامل [PDF 242 kb]   (3776 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: آموزش زبان|زبان شناسی
انتشار: 1392/7/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.