دوره 10، شماره 3 - ( 1398 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 69-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- استادیار زبان و ادبیات فرانسه، بخش فارسی و زبان‌های خارجی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، srostamip@pnu.ac.ir
2- استادیار گروه زبان فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2- استادیار گروه زبان فرانسه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده: (7771 مشاهده)
در دوران پس از جنگ جهانی دوم، اهمیت فضا دوچندان می‌شود. در عصر برتری فضا بر زمان، استقلال فضا و زمان، جای خود را به پیوستار «فضا ـ زمان» می‌دهد. فضا ـ زمان، زمان را از مفهوم خطی خارج و آن را به صورت لایه لایه معرفی میکند. در این پژوهش، فضا ـ زمان در گفتمان متن دگرگونی اثر میشل بوتور، نویسندۀ رمان نو فرانسه، با رویکرد نوین گفتمان جغرافیایی از دیدگاه برتراند وستفال مورد بررسی قرار گرفت. نویسنده با بهرهگیری از فضای متن، تأثیر زمان بر تحول فضا را برای خواننده به تصویر کشیده است. پرسش‌های این پژوهش عبارتاند از: نقش زمان در تحول فضا چیست؟ فضای متنی چگونه تحول فضا ـ زمان را در خلال نوشتار به مخاطب معرفی میکند؟ یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که فضا در کنار زمان، پیوستار فضا ـ زمان را بهوجود آورده است و برای تحلیل فضا نمیتوان عنصر زمان را بهعنوان عنصر قاطع و جداییناپذیر فضا در نظر گرفت. اگر زمان متحرک و متغیر است پس فضا نیز متغییر و پویاست. بنابراین، این گفتمان متن است که امکان بازنمایی فضای متحولشده و چندلایه در طول زمان را فراهم میکند. هدف درک فضای بازنماییشده در اثر ادبی و تغییرات آن در بستر زمان است تا خواننده بتواند این فضا را درک کند و آن را در ذهن خود بازنمایی کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |