دوره 11، شماره 4 - ( 1399 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 265-241 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دکتری گروه زبان‌شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- دانشیار گروه زبان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، akord@modares.ac.ir
2- دانشیار گروه زبان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران ، akord@modares.ac.ir
چکیده: (2269 مشاهده)
هدف از پژوهش حاضر، بررسی فرایندهایی است که گویشوران زبان برای رعایت اصل توالی رسایی و قانون مجاورت هجا بر واژه‌های زبان اعمال می‌کنند. بدین منظور، داده‌های زبان فارسی از گونۀ گفتاری گویشوران جمع‌آوری و صورت واجی آنها با فرهنگ لغت مشیری (1388) مقایسه شده است. داده‌های گویش کردی هورامی از طریق مصاحبه با گویشوران و داده‌های مربوط به گویش‌های لفوری، تربت حیدریه و سبزواری از کامبوزیا (1385) استخراج شده است. از بین 1125 واژۀ بسیط گردآوری‌شده که اصل رسایی در آنها رعایت نمی‌شود، در 357 واژه، شاهد اعمال فرایندهای واجی کشش جبرانی، قلب، درج، حذف و جایگزینی یک واحد واجی با واحد واجی دیگر از سوی گویشوران زبان هستیم که از این میان بسامد فرایندهای کشش جبرانی و قلب بیشتر از دیگر فرایندهای واجی است. به علاوه، این فرایندها بر واژه‌های یک، دو و سه هجایی اعمال می‌شوند که از این میان بسامد واژه‌های دوهجایی بیشتر از واژه‌های یکهجایی و سههجایی است. درنهایت، فرایندهای واجی مطرح‌شده در چارچوب نظریۀ بهینگی تبیین و رتبه‌بندی محدودیت‌ها مشخص میشود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |