دوره 10، شماره 3 - ( 1398 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 291-265 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهنوش اسکندری* 
1، علی سعیدی2
1، علی سعیدی2
1- دکتری تخصصی آموزش زبان روسی، استادیار دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، eskandari.mahnush@gmail.com
2- دکتری تخصصی آموزش زبان روسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دکتری تخصصی آموزش زبان روسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده: (5798 مشاهده)
زبانآموزان ایرانی هنگام فراگیری دستور دشوار زبان روسی با مشکلات متعددی مواجه می‌شوند. یکی از این مشکلات، تعدد و پیچیدگی حروف اضافه بهخصوص حروف اضافۀ مکانی و زمانی روسی در مقایسه با فارسی است. زبانآموزان هنگام کاربرد این حروف اضافه با مشکلات مختلفی روبهرو می‌شوند. از آنجا که وظیفۀ معلم، تسهیل شرایط یادگیری، بهبود روند آموزش و دستهبندی مطالب بر اساس روال منطقی است، میبایست در مرحلۀ نخست خطاهای زبانآموزان را استخراج و مشکلات مورد نظر را بررسی و دلایل بروز آنها را کشف کرد تا بتوان در گام بعد راهی برای جلوگیری و یا کاهش آنها اندیشید. مهمترین هدف این پژوهش که با روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر تحقیق میدانی بر روی 150 زبانآموز ترم چهار یا «سطح متوسط» دانشگاه علامه طباطبائی(ره) طی دو سال و در فرایند «تدریس»، «آزمون» و «نظرسنجی» انجام گرفته است، این است که با تجزیه و تحلیل دادهها، خطاهای پربسامد زبانآموزان در کاربرد حروف اضافۀ مکانی و زمانی روسی طبقهبندی و دلیل بروز آنها تعیین و راهکارهایی برای کاهش آنها ارائه شود. از نتایج پژوهش برمیآید که پربسامدترین خطاها در کاربرد حروف اضافۀ مکانی و زمانی روسی مربوط به تداخل زبان مادری و چندمعنایی حروف اضافۀ روسی و قابلیت کاربرد حروف اضافۀ سادۀ روسی با چند حالت دستوری است. راهکارهایی نیز برای کاهش خطاها ارائه شده که مهمترین آنها، قرار دادن درس حروف اضافه در سرفصل آموزشی دورۀ کارشناسی زبان روسی در ایران و آموزش اندیشیدن به زبان روسی به جای ترجمۀ اندیشههای فارسی است.
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: حرف اضافه، حروف اضافۀ مکانی و زمانی، زبان فارسی، زبان روسی، خطا، زبانآموزان ایرانی.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |