دوره 7، شماره 7 - ( 1395 )                   جلد 7 شماره 7 صفحات 290-265 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Algooneh Juneghani M. Analysis of the Textual Cohesion of a Sonnet by Hafiz on the Basis of its Thematic ‎Structure. LRR 2017; 7 (7) :265-290
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-2478-fa.html
آلگونه جونقانی مسعود. تحلیل انسجام متنی غزلی از حافظ براساس ساخت مبتدایی. جستارهای زبانی. 1395; 7 (7) :265-290

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-2478-fa.html


استادیار زبان شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:   (5391 مشاهده)
یکی از مباحثی که همواره در بحث از ساختار غزل مطرح می‌شود، موضوعِ بود یا نبودِ انسجام در غزل است. در همین راستا، مقاله پیشِ رو در پیِ آن است که با به کارگیری رویکرد زبان‌شناسی نقش‌گرا و استخدامِ الگویِ انسجامِ ساختاری، ساختارِ تماتیکِ غزلی از حافظ را بررسی کند. بنابراین هدف از انجام این پژوهش آن است که با تحلیلِ ساختارِ تماتیک «بند» و نحوۀ ساز‌مان‌دهی عناصرِ درونی آن چگونگی، بروز و ظهورِ انسجام ساختاری را در غزل فارسی بحث و بررسی کند. از این رو پس از تبیینِ کلیاتی دربارۀ فرانقش‌ها، نحوۀ سازمان‌دهی جمله از منظرِ ساختارِ تماتیک، و گونه‌های نشان‌دار و بی‌نشانِ ساختار آغازگر-بیانگر در زبانِ فارسی مطرح می‌شود. در ادامه با استخدامِ روشِ توصیفی تحلیلی در بررسی ساختارِ تماتیک جملات، غزلی از حافظ بررسی می‌شود. این بررسی علاوه بر آشکار کردنِ نکاتی دربارۀ انسجامِ ساختاری غزل و نحوۀ سازمان‌دهی ساختارهای مضمونیِ آن، برخی از تلقی‌های پنهان شاعر را نیز که در خلال این بررسی برجسته می‌شوند تحلیل می‌کند. در پایان مشخص می‌شود که با اتکاء به این روش می‌توان موضوعِ انسجام را در بسیاری از غزل‌های حافظ با اتکاء به نحوۀ سازمان‌دهی ساختار آغازگر-بیانگر تحلیل و بررسی کرد.
متن کامل [PDF 304 kb]   (2874 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: تحلیل گفتمان
انتشار: 1395/11/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.