دوره 10، شماره 2 - ( 1398 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 51-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه گلستان، گرگان، ایران ، a.derakhshan@gu.ac.ir
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی کاربردی، گروه آموزش زبان انگلیسی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد‌ اسلامی، علی‌آباد کتول، ایران
چکیده:   (10955 مشاهده)
مقولۀ هم­آیی کلمات به­ عنوان یکی از دشوارترین جوانب یادگیری زبان تلقی می­شود و توجه بسیاری را در حوزۀ آموزش و یادگیری زبان به خود جلب کرده­ است. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش تعمدی و آموزش تصادفی  بر درک دانش هم­آیی کلمات انگلیسی در میان زبان­آموزان سطح پیشرفته است. از میان 65 دانشجوی ترم اول رشته­های مهندسی، تعداد 40 دانشجوی مرد و زن از دانشگاه گلستان که در بازۀ سنی 18 تا 32 قرار داشتند، برمبنای آزمون تعیین سطح آکسفورد  انتخاب شدند و سپس به سه گروه آموزش تعمدی (تعداد: 13)، آموزش تصادفی (تعداد: 14) و گروه شاهد (تعداد: 13) تقسیم شدند. زبان­آموزان گروه آموزش تعمدی، مقولۀ هم­آیی کلمات انگلیسی را به­طور مستقیم و تشریحی آموزش دیدند؛ در حالی­که گروه آموزش تصادفی ترکیبات هم­آیی را به­طور غیر مستقیم و تلویحی فرا گرفتند.  پس از گذشت پنج جلسه از جلسات تدریس، زبان­آموزان در پس­آزمون شرکت­ کردند. به­منظور بررسی میزان درک زبان­آموزان از مقولۀ هم­آیی کلمات انگلیسی، جلسات یادآوری نیز برگزار شد. پس از یک فاصلۀ زمانی دو هفته­ای، پس­آزمون متأخر از زبان­آموزان گرفته شد و جلسات یادآوری نیز برگزار شدند تا مجدداً، درک و آگاهی آن­ها از مقولۀ تدریس­شده ارزیابی شود. نتایج نشان داد که  تفاوت معناداری بین روش تدریس تعمدی و تصادفی در پس­آزمون و پس­آزمون متأخر وجود داشته و عملکرد گروه تدریس تعمدی بهتر از گروه تصادفی بوده است. همچنین، تفاوت معناداری بین عملکرد گروه آموزش تصادفی در پس­آزمون و پس­آزمون متأخر نسبت به شاهد وجود داشته ­است. امید است که یافته­های حاصل از این پژوهش بتواند برای دانشجویان، مدرسان و طراحان برنامه­های تحصیلی زبان انگلیسی مفید باشد.
 
ulated Recall Session
متن کامل [PDF 324 kb]   (2708 دریافت)    
نوع مقاله: مقالات علمی پژوهشی | موضوع مقاله: آموزش زبان
انتشار: 1398/3/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.