دوره 8، شماره 2 - ( 1396 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 76-53 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کریم جهانگیری* 
1، حسن سلیمانی2 ، منوچهر جعفری گهر3
1، حسن سلیمانی2 ، منوچهر جعفری گهر3
1- دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- استادیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- دانشیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2- استادیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- دانشیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
چکیده: (9015 مشاهده)
این تحقیق به‌منظور تعیین رابطۀ بین ظرفیت حافظۀ فعال و توانایی یادگیری ساختارهای ساده و پیچیدۀ زبان دوم در محیط ضمنی و صریح انجام شد. هدف از این پژوهش مشخص نمودن ارتباط ظرفیت حافظۀ فعال با یادگیری ساختارهای زبان دوم در محیط آموزشی ضمنی و صریح و همچنین نقش ساده یا پیچیده بودن ساختار زبانی در این ارتباط بود. بدین‌منظور دو ساختار زبان انگلیسی با درجه پیچیدگی متفاوت انتخاب شدند. پنجاه و نه فارسی‌زبان انگلیسی‌آموز از طریق آزمون انتخاب شده و به‌طور تصادفی در یکی از دو گروه صریح یا ضمنی قرار گرفته و آموزش‌های لازم را دریافت کردند. سطح دانش آن‌ها از این دو ویژگی زبانی، یک بار قبل از آموزش و دو بار بعد از اتمام آموزش، با آزمون «قضاوت گرامری زمان‌دار» و آزمون «تقلید شفاهی فراخوانده»، مورد سنجش قرار گرفت. از آزمون ظرفیت حافظه مرکب برای سنجش ظرفیت حافظه فعال استفاده شد. نتایج نشان داد که تأثیر آموزش در یادگیری ساختارهای مورد نظر در هر دو گروه معنی‌دار بود. نتایج همبستگی نشان داد که رابطه معنی‌داری بین ظرفیت حافظه فعال و یادگیری در محیط ضمنی وجود ندارد؛ اما رابطه بین ظرفیت حافظه فعال و قابلیت یادگیری در محیط صریح، بسته به نوع ساختار زبانی تغییر می‌کند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |