دوره 9، شماره 4 - ( 1397 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 135-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی دوره دکتری زبان شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
2- استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
3- استاد گروه زبان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس
2- استادیار گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
3- استاد گروه زبان‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده: (8364 مشاهده)
انسان در نمادینسازی اندیشۀ خود و در ورود به لایههای ملموس زبان با توجه به نگرش، اندیشه و ایدئولوژی خود، دست به انتخاب میزند. یکی از این انتخابهای زبانی، نحوۀ بازنمایی کنشگران عرصۀ اجتماع است. نوع بازنمایی، بیانگر نوع نگاه بازنماییکننده به کنشگر بازنماییشده است. در این مقاله شیوۀ بازنمایی کنشگران عرصۀ دادگاه خانواده بهوسیلۀ زنان خواستار طلاق مطالعه شده است تا شیوۀ بازنمایی کنشگران به نحوۀ بزرگنمایی و کوچک‌نمایی این کنشگران و ایدئولوژی نهفته در گفتمان زنان خواهان طلاق بررسی شود. هدف، رسیدن به پاسخ دو پرسش است که این زنان از چه نوع بازنماییهایی برای بازنمایی کنشگران استفاده میکنند و هدف عمدۀ این زنان در استفاده از راهبرد بازنمایی کنشگران چیست. برای رسیدن به این هدف، دادههای تحقیق، با حضور در چهل جلسۀ دادرسی طلاق دادگاه خانوادۀ زاهدان و ثبت مکتوب اظهارات زنان خواستار طلاق جمع‌آوری شده است. انواع بازنمایی کنشگران بر اساس الگوی ونلیوون (2008) تعیین و هدف هرنوع بازنمایی براساس تئوری وندایک (2006) تحلیل شده است. نتایج تحقیق نشان می‌‌دهد زنان مورد مطالعه، از سه شیوۀ الف) هویتدهی نسبتی؛ ب) منفعلسازی؛ ج) عدم تفکیک. برای بازنمایی کنشگران حاضر در گفتمان دادگاه خانواده استفاده میکنند و هدف از این بازنماییها بزرگنمایی رفتارهای ناپسند طرف مقابل و برجستهسازی نکات مثبت خود و خودیهاست.
واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: تحلیل گفتمان حقوقی، بازنمایی کنشگران، الگوی ونلیوون (2008)، زنان خواستار طلاق، وندایک (2006).
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |