نظام مفهومی ما که بر‌اساس آن فکر و عمل می‌کنیم، ماهیتی اساساً مبتنی بر استعاره دارد. کودک نیز از آغاز زبان‌آموزی با این تعامل شناختی روبه‌رو است. بر همین اساس بر پایه دانش اندک خود از محیط و واژگان، از نظام استعاری بزرگ‌سالان نیز بهره می‌برد. کودک امروز دارای دانش شناختی متفاوتی از کودک زمان پیاژه و حتی پس از آن است. وسایل ارتباط جمعی، اسباب بازی‌های مدرن مانند ایکس باکس و تبلت، کتاب‌های مصوّر و انواع پازل‌ها همگی دنیای شناختی کودک را متحول ساخته است. به همین منظور، بازبینی زمان درک استعاری کودک، موضوع قابل توجهی است که پژوهش حاضر به آن پرداخته است. در این پژوهش میدانی، 60 کودک دختر و پسر 2 -‌ 5 ساله در شرایط آزمونی قرار گرفتند. برای انجام پژوهش حاضر، آزمون خودساخته‌ای بر‌ مبنای گردآوری عبارات استعاری کودک فارسی‌زبان و پژوهش میدانی بیالکا- پیکال (2003) صورت گرفت. یافته‌های پژوهش، حاوی زمان درک عبارات استعاری بدن‌مند و علاوه بر آن، میزان درک کودک با توجه به متغیر سن می‌باشد. نتایج پژوهش حاضر با نتایج بررسی بیالکا-‌ پیکال (2003) همسو بوده است؛ با این تفاوت که پژوهش بیالکا- پیکال کودکان را از سه سال و سه ماهگی مورد بررسی قرار داده و پژوهش حاضر، کودکان فارسی‌زبان را از سن دوسالگی دارای درک عبارات استعاری بدن‌مند می‌داند. در این بررسی مشخص گردید که میزان درک با توجه به متغیر سن و علایق شناختی کودک رو به افزایش است.

واژه‌های کلیدی: استعاره، روان‌شناسی شناختی، زبان‌شناسی فرهنگی، استعاره بدن‌مند، واژگان کلیدی‌: معناشناسی شناختی

متن کامل [PDF 897 kb]   (2520 دریافت)