دوره 2، شماره 1 - ( 1390 )
جلد 2 شماره 1 صفحات 41-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشیار گروه زبان شناسی همگانی، آدرس: همدان، دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده ادبیات وعلوم انسانی، گروه زبان شناسی، صندوق پستی: 8695-651783.
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه زبان شناسی همگانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
2- دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه زبان شناسی همگانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
چکیده: (4928 مشاهده)
برخی از زبان ها که نظام حالت نمایی آشکار مفعول های مستقیم دارند، همه مفعول ها را به شیوه یکسان نشان نمی دهند و تنها حالت زیرمجموعه ای از مفعول های خود را بسته به ویژگی های معنایی و کاربردی آن نشان می دهند؛ این پدیده، مفعول نمایی افتراقی نامیده می شود. ویژگی های مرتبط با مفعول نمایی افتراقی شامل جانداری و معرفگی مفعول های مستقیم است. در این مقاله مفعول نمایی افتراقی در سه زبان ایرانی نو شمال غربی، یعنی تاتی، تالشی و بلوچی بررسی شده و از تحلیل آیسن (2003) از مفعول نمایی افتراقی بر اساس نظریه بهینگی و بر مبنای دو پیوستار جانداری و معرفگی برای بررسی نظام حالت نمایی در این سه زبان استفاده شده و استدلال شده که در هر سه زبان مفعول نمایی افتراقی وجود دارد و نقطه برش در امتداد دو پیوستار معرفگی و جانداری در آن ها نشان داده شده است.
انتشار: 1390/3/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |