دوره 3، شماره 1 - ( 1391 )
جلد 3 شماره 1 صفحات 126-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کوکب فائز* 
1، حسین خنیفر2 ، سید مهدی الوانی3 ، علی اصغر پورعزت4 ، غلامرضا جندقی5
1، حسین خنیفر2 ، سید مهدی الوانی3 ، علی اصغر پورعزت4 ، غلامرضا جندقی5
1- دانشجوی دکتری گروه مدیریت، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی، دانشکده مدیریت پردیس قم، دانشگاه تهران، قم، ایران
3- استاد گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت ، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ، ایران
4- دانشیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- استاد آمار حیاتی، دانشکده مدیریت پردیس قم، دانشگاه تهران، قم، ایران
2- دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی، دانشکده مدیریت پردیس قم، دانشگاه تهران، قم، ایران
3- استاد گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت ، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران ، ایران
4- دانشیار گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
5- استاد آمار حیاتی، دانشکده مدیریت پردیس قم، دانشگاه تهران، قم، ایران
چکیده: (6331 مشاهده)
زبان به‌عنوان پدیده‌ای اجتماعی، با ساخت و نظام ارزش‌های جامعه ارتباط تنگاتنگی دارد؛ ارتباطی کاملاً تعاملی و دو‌سویه؛ به این صورت که هم زبان بر ساخت اجتماعی تأثیر دارد و هم ساخت و بافت اجتماعی و محیط پیرامون افراد بر زبان آن‌ها تأثیر می‌گذارد. حتی در برخی موارد ممکن است تفاوت‌های زبانی به تفاوت‌های ادراکی از جهان منجر شود. هدف این تحقیق، بررسی تطبیقی کارکرد و نقش زبان در توسعه عدالت در قالب مفهوم جدید و نوظهور عدالت زبانی است و به روش دلفی تاریخی (محدود) انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد در رویکرد عدالت زبانی، بنیاد‌های عدالت بر ساخت زبان، توسعه و تقویت توانمندی‌های زبان‌شناختی آحاد جامعه بنا نهاده می‌شود. بنابراین، بر به‌کارگیری کلمات و واژگان و زبان عدالت‌محور، به‌عنوان نخستین گام در رسیدن به جامعه عدل، تأکید می‌شود و استفاده از واژگان تحقیر‌آمیز که با هدف برجسته‌سازی نقایص افراد یا القای نفوذ و قدرت به‌کار می روند منع می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |