دوره 7، شماره 7 - ( 1395 )                   جلد 7 شماره 7 صفحات 123-97 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- استادیار زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان شناسی همگانی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، سیستان و بلوچستان، ایران
3- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی همگانی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران، تهران، ایران
چکیده:   (9069 مشاهده)
مقاله حاضر به بررسی فرایند سازگاری واژگان قرضی انگلیسی در زبان فارسی در قالب رویکرد درکی-واجی سیلورمن (1992) می‌پردازد. در این پژوهش در پی پاسخ به این دو سوال هستیم که آیا درج واکه به عنوان یک راهکار اصلاحی در سازگاری واژه قرضی نوعی توهم درکی است یا اساس واجی دارد و فرایند سازگاری واژه‌های قرضی انگلیسی در فارسی را در قالب کدام یک از رویکردهای مطرح در این حوزه می‌توان مورد بررسی قرار داد. در پاسخ به پرسش اول دو آزمایش با حضور 12 شرکت کننده که با زبان انگلیسی آشنایی کمی داشتند ترتیب داده شد که نتایج حاکی از آن بود که پدیده درج واکه در خوشه‌های همخوانی وام واژه‌های انگلیسی در فارسی نوعی توهم درکی است و در سطح درک کلام اتفاق می‌افتد. در خصوص پاسخ پرسش دوم نیز نتایج نشان می‌دهد فرایند سازگاری واژگان قرضی بهتر است با نگاهی درکی-واجی مورد بررسی قرار گیرد، که در این میان مدل دو سطحی سیلورمن (1992) به عنوان یک مدل درکی-واجی می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
متن کامل [PDF 642 kb]   (2843 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: زبان شناسی
انتشار: 1395/11/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.