دوره 9، شماره 3 - ( 1397 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 271-251 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار زبان شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، m.sabzevari@shahrayar.tpnu.ac.ir
چکیده: (8017 مشاهده)
چندمعنایی از موضوعات مهم و سنتی مطالعات معنی‌شناسی و روابط واژگانی است. واژۀ چندمعنی بنابر تعریف، واژه یا تکواژی است که چند معنی مرتبط دارد. به‌دلیل ویژگی‌های متمایز واژه‌های چندمعنی، مطالعات این نوع مفاهیم و معانی به‌طور خاص و روابط واژگانی به‌طور عام در دو دهۀ اخیر در کانون توجه تحقیقات زبان‌شناسی شناختی و روان‌شناسان زبان بوده است. چندمعنایی در زبان فارسی نیز در حوزۀ معنی‌شناسی، روابط واژگانی و معنی‌شناسی واژگانی، همواره موردتوجه محققان این حوزه بوده است. بنابراین، مطالعه و توصیف این نوع روابط واژگانی درقالب رویکردهای جدید اهمیت دارد. در این مقالۀ توصیفی و تحلیلی، اقسام چندمعنایی فارسی معیار را با رویکردی شناختی و مشخصاً تقسیم‌بندی نظری ایوانز در مطالعات چندمعنایی بررسی و تحلیل می‌کنیم. درواقع، با بررسی نمونه‌هایی از انواع چندمعنایی در فارسی معیار امروزی و تحلیل آن‌ها در چارچوب نگرش شناختی ایوانز، می‌کوشیم اعتبار و کیفیت این تقسیم‌بندی چندمعنایی را که ازمنظری متفاوت و نوین است، درمورد زبان فارسی معیار بررسی و ارزیابی کنیم. نوآوری این مقاله کاربرد رویکرد شناختی متمایز در بازشناسی انواع چندمعنایی در فارسی همراه با ارائۀ نمونه‌هایی مشخص و مستدل است. شواهد ارائه‌شده در این مقاله علاوه‌بر اینکه کارکرد نگرش شناختی ایوانز را در بررسی چندمعنایی تأیید می‌کند، رویکردی متفاوت را برای تحلیل روابط معنایی پیش‌روی ما می‌گذارد.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: چندمعنایی، مفهوم اولیه، مقولۀ شعاعی، رویکرد شناختی، نظریۀ مفاهیم واژگانی و الگوهای شناختی.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |