TY - JOUR T1 - Neutralization of underlying laryngeal feature in Persian obstruents based on laryngeal phonology TT - خنثی شدگی مشخصه زیربنایی حنجره در همخوان های گرفته زبان فارسی از منظر واجشناسی حنجره ای JF - mdrsjrns JO - mdrsjrns VL - 7 IS - 5 UR - http://lrr.modares.ac.ir/article-14-2431-fa.html Y1 - 2016 SP - 309 EP - 341 KW - Voicing KW - Aspiration KW - laryngeal phonology KW - Neutralization N2 - هدف مطالعه حاضر تعیین مشخصه حنجره­ای زیربنایی همخوان‌های گرفته زبان فارسی در جایگاه پایانی و تعیین خنثی-شدگی آن بر مبنای مفاهیم واج­شناسی حنجره­ای و با اتکا بر شواهد صوت­شناختی است. بدین منظور چهار گویشور مؤنث زبان فارسی واژه‌های مورد نظر را در سه جمله حامل تولید کرده‌اند. بنابراین تأثیر سه بافت بر خنثی‌شدگی همخوان‌های پایانی بررسی شده است: پایان واژه و قبل از سکوت، پایان واژه و قبل از واکه، پایان واژه و قبل از همخوان گرفته. با استفاده از نرم‌افزار پرات نسخه 5315 هفت متغیر آوایی استخراج شده‌اند و توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تأثیر آنها بر خنثی‌شدگی بحث شده است. متغیرهای مورد بررسی شامل طول واکه، طول همخوان، طول نوار واکداری، میزان واکداری، زمان آغاز واکداری، طول رهش و شدت رهش می‌شود. پس از ارائه تحلیل آماری مشخصه حنجره­ای زیربنایی بر اساس مفاهیم واج‌شناسی حنجره‌ای مشخص شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند که بُعد مسئول در تقابل همخوان‌های گرفته‌ی زبان فارسی بُعد پهنای چاکنای (GW) است و این بُعد در جایگاه پایانی خنثی نمی‌شود. بعلاوه واج‌های بی‌نشان زبان فارسی تنها در بافت مناسب واکداری بافتی دریافت می‌کنند؛ بنابراین زبان فارسی از زمره زبان‌های دمشی است که بُعد GW را در تمایز واج‌های گرفته به کار می‌برد. M3 ER -