Ph.D. candidate in linguistics, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
Abstract
In dependency grammar, Valency refers to the lexical characteristics of a verb. In this grammar categories such as verb and noun combine with other constituents of the sentence and as a result a hierarchical relationship is established between words in the sentence. In this grammar, it is assumed that each sentence has a main verb and based on the kind and number of the obligatory and optional complement(s) of the verb, the basic structure of the sentences in which the verb is used can be determined. But in every language, in addition to lexcical peculiarities, there are syntactic rules which apply to the basic structures and transform them to derived structures such as passive, causative, or topic. In this paper, We intend to introduce the valency structure of verbs in the lexicon. For this purpose we have attempted to determine the complement(s) of the Persian verbs.
باطنی، محمدرضا (1348). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی. تهران: امیرکبیر.
حیدر‌پور، تهمینه (1383). «شیوه‌های تغییرظرفیت فعل در زبان فارسی»؛ مجموعه مقاله‌های ششمین کنفرانس زبان‌شناسی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی. 6-7 آذر 1383.
خانلری، پرویز (1351). دستور زبان فارسی. تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
دبیرمقدم، محمد (1390). زبان‌شناسی نظری: پیدایش و تکوین دستور زایشی. ویراست دوم. تهران: سمت.
درزی، علی (1384). شیوه استدلال نحوی. تهران: سمت.
دولت‌آبادی، محمود (1365). کلیدر. ج 5 و 6، تهران: چاپ رودکی، نشر پارسی.
دولت‌آبادی، محمود (1353). سفر.تهران: مؤسسه چاپ و انتشارات گلشانی.
راسخ‌مهند، محمد (1382). «قید جمله و قید فعل در زبان فارسی»، مجله زبان‌شناسی. س18. ش1. صص 95-100.
شفائی، احمد (1363). مبانی علمی دستور زبان فارسی. تهران: مؤسسه انتشارات نوین.
صادقی، علی‌اشرف (1356). دستور سال دوم آموزش متوسطه عمومی. تهران: وزارت آموزش وپرورش.
صادقی، علی‌اشرف (1357). تکوین زبان فارسی. دانشگاه آزاد ایران. تهران.
صادقی، علی‌اشرف و ارژنگ، غلامرضا (1359الف). دستور سال سوم آموزش متوسطه عمومی. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
صادقی، علی‌اشرف و ارژنگ، غلامرضا (1359ب). دستور سال چهارم آموزش متوسطه عمومی فرهنگ و ادب. تهران: وزارت آموزش و پرورش.
صدیقیان، مهین‌دخت (1383). ویژگی های نحوی زبان فارسی در نثر قرن پنجم و ششم هجری. زیرنظر خانلری. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
طبیب‌زاده، امید (1380). «تحلیل وابسته‌های نحوی فعل در زبان فارسی براساس نظریه واژگانی»، مجله زبان‌شناسی. س16. ش1(پیاپی 31). صص 43- 77.
طبیب‌زاده، امید (1383). «وابسته‌های فعل در زبان فارسی براساس نظریه وابستگی»، دستور، ویژه‌نامه فرهنگستان. ج1. ش1. مسلسل 1. صص28-13.
· طبیب‌زاده، امید (1385). ظرفیت فعل و ساخت‌های بنیادین جمله در فارسی امروز، پژوهشی بر اساس نظریه دستور وا بستگی.تهران: نشر مرکز.
· غلامعلی زاده، خسرو (1374). ساخت زبان فارسی. تهران: احیاء کتاب.
· ماهوتیان، شهرزاد (1378). دستور زبان فارسی از دیدگاه رده شناسی. ترجمه مهدی سمائی. تهران: نشر مرکز.
· مشکوة‌الدینی، مهدی (1379). دستور زبان فارسی بر پایه نظریه گشتاری. ویرایش دوم، مشهد: دانشگاه فردوسی.
نغزگوی کهن، مهرداد (1386). «نقدی‌بر ظرفیت فعل و ساخت‌های بنیادین جمله در فارسی امروز، پژوهشی براساس نظریه دستور وابستگی». دستور ویژه‌نامه نامه فرهنگستان. ج3 (شماره پیاپی3). صص241-233.
واعظی، هنگامه (1393). «افعال دومفعولی در زبان فارسی: تعامل میان نحو و کلام». دوماهنامه جستارهای زبانی. د5، ش5 (پیاپی21). بهمن و اسفند. صص 251-274.
Ahadi‚ Sh. (2001). Verbergänzungen und Zuszammengesetzie Verb in Persischen‚ Eine Valenzthoretische Analyse‚ Wiesbaden: Dr. Ludvig Reichert Verlag.
Allerton‚ D. J. (1982). Valency and the English Verb. London: Academic Press.
Engel‚ U. (2002). Kurze Grammatik der deutschen Sprache. München: Ludicium Verlge.
Halliday, M.A.K. (1968). “Notes on transitivity and them in English”. Journal of Linguistics 3. London. pp. 199-244.
Helbig‚ G. & W. Schenkel (1991). Wörterbuch zur Valenz und Distribution Deutscher Verben. Tübingena: Max Niemeyer Verlag.
Herbst, T. (2000). English Valency Structures: A First Sketch. Retrieved September 1, 2013 from the World Wide Web: http://www.ph-erfurted/~neuman /eese/artic99 /herbst/main1.Html.
Lambrecht, K. (1994). Information Structure and Sentence form: Topic, Focus and the Mental Representations of Discourse Referents. Cambridge: Cambridge University Press.
Mohadjer-Ghomi‚ S. (1978). Eine Kontrastive Untersuchung der Satzbaupläne in Deutschen und Persishen. Kirchzarten: Burg-Verlag.
Mohadjer-Ghomi‚ S. (2002). “Verbergänzungen und Zusammengesetzte Verben im Persischen‚ eine Valenztheoretische Analyse”. Iranistik, Deutschsprachige Zeitschrift für Iranistische Studien. Vol. 1(2). Herbst und Winter.
Tabibzade, O. (2001). “lexikographische und wissenschaftlische Klassifikationen”. In Zeitschrift de Geselschaft fuer Sprach und Sprachen(Gesue). Nr. 25-26. 28-44.
Tesniére, L. (1953). Esquisse d’une Syntaxe structurale. Paris.
Language Related Research