tense and aspect in Bala-Gueriveh Luri

Authors
A. Soleimani 1
F. haghbin 2
1 Ph.D. student of Linguistics, University of Al-Zahra, Tehran, Iran
2 Associate Professor of Linguistics, University of Al-Zahra, Tehran, Iran
Abstract
The purpose of this research is studying the structure of tense and aspect in Bala-Guerive Luri dialect. Bala-Guerive Luri is a variety of Luri dialect spoken by the inhabitants of Khorram Abad city, Lurestan province, Iran. The data have been collected through a ten hours recording of everyday conversations of Lur informants; and analyzed descriptively. This dialect has two tenses: past and non-past. Thus there are simple present, simple past, present perfect and past perfect. The representation of aspect in this dialect is different from Farsi. In this dialect perfective aspect is represented by simple past, present perfect and past perfect. Imperfective and progressive aspects in present time are shown by /h/ and in the past time are shown by /he: /. imperfective aspect is also shown by present perfect structure. Proximate aspect in the present time is shown by/ h/ with agreement to main verb in person and number and in the past time is shown by / hs/ with no agreement to main verb.

Keywords

  • احمدی نرگسه، رحیم (1375). ساختواژگانیگویشلریخرم‌آبادوبخشچگنی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.

  • جهان‌پناه تهرانی، سیمین‏دخت (1363) «فعل‏های لحظه‏ای و تداومی در زبان فارسی امروز». مجلۀ‏زبان‌شناسی. س1. ش2. صص 64-100.

  • رهگری، زینب (1388). شبکۀ قواعد واجی در گویش لری اندیمشک: پژوهشی در چارچوب واج‌شناسی جزء مستقل. پایان‎نامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه الزهرا.

  • سعادتی، یدالله (1379). بررسیساختواژیوندهایتصریفیواشتقاقیدرگویشلری خرم‌آبادی. پایان نامۀ کارشناسی ارشد زبان‌شناسی همگانی. تهران: دانشگاه تهران.

  • سلیمانی، آرزو (1391). توصیف فرایندهای واجی گویش بالاگریوه: رویکرد بهینگی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد زبان‏شناسی همگانی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

  • شاهرخی، سیدنجم‌الدین (1375).بررسیدستگاهگروهفعلیدرگویشلری(خرم‌آباد). پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد زبان‎شناسی همگانی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.

  • عبدی، پروین (1388). بررسی گروه اسمی در گویش لری خرم‎آباد. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه شهید بهشتی.

  • خسرو فرشیدورد، خسرو (1383). فعل و گروه فعلی و تحول آن در زبان فارسی. تهران: انتشارات سروش.

  • کامبوزیا، عالیه، اردشیر ملکی‌مقدم و آرزو سلیمانی (1392). «مقایسه فرایندهای واجی همخوان‌های گویش لری بالاگریوه با فارسی معیار». جستارهای زبانی. د4. ش1 (پیاپی 13). فروردین و اردیبهشت. صص 151-179.

  • ماهوتیان، شهرزاد (1387). دستور زبان فارسی از دیدگاه رده‏شناسی. ترجمۀ مهدی سمایی. چ 5. تهران: نشر مرکز.

  • نجفوند دریکوندی، محمدرضا (1392). توصیف ساختمان فعل در گونه‌ی بالاگریوه از گویش لری. پایان‏نامۀ کارشناسی ارشد زبان‏شناسی همگانی. تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

  • نغزگوی کهن، مهرداد (1389). «افعال معین و نمایش نمود در زبان فارسی». مجلۀ ادب‌پژوهی. ش 14. صص 93-110.

  • Binnick, R. I. (1991). Time and the Verb: A Guide to Tense and Aspect. N.Y. Oxford: Oxford University Press.

  • Comrie, B. (1976). Aspect. Cambridge: Cambridge University Press.

  • Comrie, B. ( (1985). Tense. Cambridge: Cambridge University Press.

  • Dahl, O. (1985). Tense and Aspect Systems. Oxford: Blackwell.

  • Givon, T. (2001). Syntax: An Introduction. Vol I. Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.

  • Leech, G. & J. Svartvik (1994). A Communicative Grammar of English. 2nd Edition. London: Longman.

  • Quirk, R. et al. (1993). A Comprehensive Grammar of the English Language. London, N.Y.: Longman.

  • Smith, C. (1997). The Parameter of Aspect. 2nd Edition. Dordrecht: Kluwer

  • Vendler, Z. (1976). Linguistics in Philosophy. Ithaca. NY: Cornell University Press.



Language Related Research
Volume 7, Issue 2
May and June 2016
Pages 245-262