An Analysis of the Development of lexical cohesion in Persian -Speaking Students’ Written Discourse

Authors
A. Rostambeik Tafreshi 1
A. Hajirezaie 2
M. Assi 3
M. Pahlevan zadeh 4
1 Assistant professor, Linguistics Department, Institute for Humanities and Cultural Studies, Tehran, Iran
2 Master of Linguistics in Institute for humanities and cultural studie,Tehran, Iran
3 Professor of Linguistics, Humanities and Cultural Studies,Tehran, Iran
4 MA in general linguistics, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
Abstract
This research aims at analyzing and comparing the development of lexical cohesive devices (repetition, collocation, synonymy, hyponymy, meronymy) in Persian-Speaking students’ written discourse at primary level (9 to 12 years old) according to logical meta-function introduced in Halliday and Mathiessen’s systemic functional grammar (2004). Descriptive analytical method is used in this study. 45 students (boys) studying at primary school (4th, 5th and 6th grades) in 1393-94 have been selected through random-sampling. Two written tests in the form of picture stories were administered for gathering the written data. Frequency, percentage and pattern of development of using lexical cohesive devices were compared and analyzed. The frequency of lexical cohesive devices in 4th, 5th and 6th grades were, 862, 967, and 1119. Repetition and collocation in all grades are the most frequent and hyponymy and meronymy are the least frequent devices. The percentage of repetition decreases from 4th grade to 6th grade while in hyponymy and meronymy it is increased. According to Kruskal–Wallis test the differences of using synonymy and repetition are not significant although differences of using collocation, hyponymy and meronymy are significant (p≤ 0/05). It seems that not only the frequency of different lexical cohesive devices in students’ written discourse increases as the grades increase, but also more sophisticated lexical cohesive devices are found in writings of the students in higher grades.

Keywords: Lexical cohesion, written discourse, Functional grammar, Students.

Keywords

  • ابراهیمی، شیما و محمد پهلوان‌نژاد. (1392). «بررسی زبان­شناختی باهم­آیی­های واژگانی در خمسۀ نظامی». نشریۀ ادب و زبان. س 16. ش 34. صص 34ـ51.

  • ابوذر، سمیه. (1384). بررسی عوامل انسجام بین‌متنی در نوشته‌های دانش‌آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر تهران. پایان­نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ زبان­شناسی همگانی. دانشگاه پیام نور. تهران.

  • احمدی، علیرضا و اصلان استواری. (1390). «انسجام متنی ابزاری برای شناخت سبک‌های ادبیات فارسی». نشریه مطالعات زبانی بلاغی. د 2. ش 3. صص 7ـ20 .

  • استاینبرگ، دنی. (1381). درآمدی بر روان­شناسی زبان. ترجمۀ ارسلان گلفام. تهران: سمت.

  • افراشی، آزیتا. (1387). «نگاهی به مسئله باهم‌آیی واژگان».زبان و ادب. ش 7 و 8. صص 73ـ82.

  • ·      جهانگیری، نادر و شهربانو زکی­پور. (1384). «انسجام واژگانی در داستان­های کوتاه فارسی برای کودکان». نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد. ش 4. صص 1ـ20.

  • حسینی، شهیدقلی. (1379). تجزیه و تحلیل گفتمانی و متنی غزلیات ترکی ماذون (شاعر قشقایی). پایان­نامۀ کارشناسی ارشد رشتۀ زبان­شناسی همگانی. دانشگاه اصفهان.

  • رستم‌بیک تفرشی، آتوسا. (1389). بررسی زبان‌شناختی گفتمان نوشتاری دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی آموزش­پذیر مدارس شهر تهران در چارچوب دستور نقش‌گرای نظام‌مند هالیدی. رسالۀ دکتری رشتۀ زبان­شناسی همگانی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. تهران.

  • رمضانی واسوکلائی، احمد. (1390). کاربرد ابزار‌های انسجام در گفتمان نوشتاری دانش‌آموزان عادی و دارای اختلال یادگیری فارسی‌زبان شهر تهران. رسالۀ دکتری رشتۀ زبان­شناسی همگانی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. تهران.

  • رمضانی، احمد؛ نیلی­پور، رضا و آتوسا رستم‌بیک تفرشی. (1392). «مقایسه کاربرد ابزارهای انسجام در بیان نوشتاری دانش‌آموزان عادی و دارای اختلالات یادگیری فارسی‌زبان شهر تهران». کودکان استثنایی (پژوهش در حیطۀ کودکان استثنایی). س 13. ش 1 (پیاپی 47). صص 43ـ57.

  • زندی، بهمن. (1385). زبان‌آموزی. تهران: سمت.

  • شعبانلو، علی‌رضا و الانکش الیاسیان، معصومه. (1390). «روابط مفهمومی در مجموعه داستان یکی بود یکی نبود». فصلنامةعلمیپژوهشیاندیشه‌هایادبی. ش 10. صص 80ـ96.

  • طهماسبی، زهرا و علی‌رضا شعبانلو. (1391). «انسجام واژگانی در «مدیر مدرسه» اثر جلال آل‌احمد».فصلنامۀ زیبایی­شناسی ادبی. س 14. ش 12. صص 79ـ96.

  • کرول، دیوید دبلیو. (1391). روان‌شناسی زبان. ترجمۀ حشمت‌الله صباغی. تهران: رشد.

  • کوهن، فاستر. (1389). درآمدی بر رشد زبان کودک. ترجمۀ فرزاد میراحمدی. تهران: رشد.

  • مالک‌زاده، غلام‌رضا. (1388). «بررسی تطبیقی ابزار انسجام در گفتار سالمندان عادی و مبتلا به آلزایمر در زبان فارسی». مجلۀعلومپزشکیدانشگاهآزاداسلامیمشهد. س 5. ش 3 (پیاپی 19). صص 159ـ167.

  • محرابی، ایران. (1394). «روند رشد کاربرد ابزار انسجام واژگانی در کودکان فارسی‌زبان». جستارهای زبانی. د 6. ش 7. صص 183ـ204.

  • هالاهان، دانیل و جیمز کافمن. (1375). کودکان استثنائی. ترجمۀ مجتبی جوادیان. مشهد: آستان قدس رضوی.

  • Halliday, M.A.K. & C. Matthiessen (2004). An Introduction to Functional Grammar (3rd ed.). Arnold press.

  • Hickmann, M. & H. Hendriks (1999). “Cohesion and anaphora in children's narratives: a comparison of English, French, German, and Mandarin Chinese”. Journal of Child Language, 26(02).Pp. 419-452.

  • Hickmann, M. (1991). “The development of discourse cohesion: some functional and cross-linguistic issues”. Language bases... Discourse Bases: Some Aspects of Contemporary French-language Psycholinguistics Research. Pp.158-185.

  • Hunt, K.W. (1965). Grammatical Structure Written at Three Grade Levels. Urbana, IL: National Council of Teachers of English.

  • Klecan-Aker, J.S. & B. Lopez (1985). “A comparison of T-units and cohesive ties used by first and third grade children”. Language and Speech. 28(3). Pp. 307-315.

  • Ligeza, M. (1997). “Structural and functional analysis of children’s narrative texts”. Psychology of Language and Communication. Vol.1, No.1. Pp. 39-52.

  • Loban, W. (1976).  Language Development: Kindergarten through Grade Twelve (Vol. 18). National Council of Teachers.

  •  Mason, R. (2008). “The use of evaluative devices in the narrative discourse of young second-language learners”. SIL International Library of Congress. Catalog Number: 2008938591.

  • Miles, 1 Sally & S. Chapman Robin (2002). “Narrative content as described by individuals with Down syndrome and typically developing children. In Journal of Speech, Language, and Hearing Research. Vol.45.Pp. 175-189.

  • O’Donnell, R.C.; W.J. Griffin & R.C. Norris (1967).Syntax of Kindergarten and Elementary School Childern: A Transformatinal Analysis. Urbana, IL: National Council of Teachers of English.

  • Peterson, C. & P. Dodsworth (1991). “A longitudinal analysis of young children's cohesion and noun specification in narratives”. Journal of Child Language. 18(02). Pp. 397-415.

  • Reilly, J. & Molly Losh & Ursula Bellugi & Beverly Wulfeck (2004). “Forg, where are you? Narratives in children with specific language impairment, early focal brain injury, and Williams’s syndrome”. In brain and Language. 88- 2204-.Pp. 229-247.

  • Rutter, P. & B. Raban (1982). “Thedevelopment of cohesion in children's writing: A preliminary investigation”. First Language. 3(7). Pp. 63-75.

  • Van Dam F.J. (2010). Development of Cohesion in Normal Children’s Narratives. University of Utrecht.


 



Language Related Research
Volume 8, Issue 1
March and April 2017
Pages 179-205