احمدی، م، مزدک، ا. (1398). طبقهبندی واژههای مرکب زبان فارسی از منظر نظریه صرف توزیعی. نشریه پژوهشهای زبانی، 10 (2)، 1-20.
اکبری، س، امیرارجمندی، س.ن، طاهری اسکویی، م، کربلایی صادق، م. (1402). بررسی زایایی پسوندهای اشتقاقی اسم ساز در زبان فارسی. زبانشناسی و گویشهای خراسان، 15 (1)، 1-22.
آل احمد، ج. (1337). مدیر مدرسه. تهران: انتشارات فردوس.
امیرارجمندی، س.ن. (1389). زایایی در فرآیند ترکیب زبان فارسی، رساله دکتری در رشته زبانشناسی همگانی، تهران: دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات.
بدخشان، ا. (1389). بررسی پیکرهبنیاد میزان زایای فرآیند ترکیب در زبان فارسی امروز، دکتری در رشته زبانشناسی همگانی، تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.
عباسی، آ، (1384). زایایی در فرآیند اشتقاق زبان فارسی، رساله دکتری در رشته زبانشناسی همگانی، تهران: دانشگاه تهران.
بیهقی، ا. (1374). تاریخ بیهقی. تهران: مهتاب.
ترکمان، ا. (1390). تاریخ عالم آرای عباسی. تهران: انتشارات نگاه.
توکلی، ن، صاحبی، س. (1389). پسوند «ی»: پیشینه و کاربردهای آن: یک پژوهش ترازمانی. مجله زبانشناسی و گویشهای خراسان دانشگاه فردوسی مشهد، 2 (2)، 105-120.
جعفریان، ر. (1398). صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
جمالزاده، م. (1382). یکی بود و یکی نبود. تهران: سخن.
خسروی، م. (1385). شمس و طغرا. تهران: انتشارات هرمس.
دشتی، آ، شقاقی، و. (1402). زایایی صرفی پسوندهای اشتقاقی غیرفعلی فارسی: شواهدی از "پیکرۀ وابستگی". زبانپژوهی، 15 (46)، 111-147.
رفیعی، ع. (1394). مفهوم عامل در واژه های مشتق زبان فارسی. پژوهش های زبان شناسی، 4 (2)، 19-32.
زاکانی، ع. (1387). اخلاق الاشراف. تهران: انتشارات اساطیر.
یوسفی، غ. (1401). قابوسنامه. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
زندیه، ح. (1393). فتوحات همایون. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
شیرازی، ا. (1350). شیرازنامه. تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
شقاقی، و. (1387). مبانی صرف. تهران: سازمان سمت.
شقاقی، و. (1394). فرهنگ توصیفی صرف. تهران: نشر علمی.
صادقی، ع. (1370). شیوهها و امکانات واژه سازی در زبان فارسی معاصر. نشر دانش، 64، 13-18.
طبری، م. (1401). تاریخ بلعمی. تهران: هرمس.
عابدینی، ح، مولودی، ا، خرمایی، ع. (1398). بررسی پیکره بنیاد زایایی پیشوندهای اشتقاقی در گونه نوشتاری زبان فارسی معاصر. دوفصلنامه زبان شناسی گویشهای ایرانی. 4 (2). 243-265.
کهن زاد، پ، فلاحی، م، پهلوانزاده، ب. (1399). بررسی پیکره بنیاد زایایی وندهای اشتقاقی زبان فارسی. نشریه پژوهشهای زبان شناسی، 12 (2)، 219-240.
مستوفی، ح. (1394). تاریخ گزیده. تهران: امیرکبیر
نجفیان، آ، روشن، ب، قیراطی، ز. (1394). زبانشناسی و گویشهای خراسان، 7 (13).
واله اصفهانی، م. (1372). خلد برین (ایران در روزگار صفویان). تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار.
Abedini, H., Moloodi, A., Khormaee, A. (2019). A Corpus-based Study of Productivity of Derivational Prefixes in the Written Variety of Contemporary Persian. Journal of Iranian Languages & linguistics, 4 (2), 243-265.
Ahmadi, M. & Anoushe, A. (2020). The Classification of Persian Language Compounds in Distributed Morphology, Journal of Language Research, 10 (2), 1-20.
Akbari, S., Amir Arjmandi, N., Taheri Oskouei, M., Karbalaei Sadegh, M. (2023). Investigating the productivity of derivational noun-forming suffixes in Persian language. Journal of Linguistics and Khorasan Dialects, 15 (1), 1-22.
Al-e Ahmad, J. (1958). The School Principal. Tehran: Ferdows.
Aronoff, M. (1976). Word-formation in generative grammar. Cambridge: MIT press.
Bauer, L. (1983). English Word-Formation. Cambridge University Press.
Bauer, L. (2001). Morphological productivity. Cambridge University Press.
Bauer, L. (2004). The function of word-formation and the inflection-derivation distinction. Words in their places. 283-292.
Bauer, L., & Nation, P. (1993). Word families. International journal of Lexicography, 6(4), 253-279.
Baayen, H., & Lieber, R. (1991). Productivity and English derivation: A corpus-based study. Linguistics, 29: 801-843.
Baayen, R. H. (2009). Corpus linguistics in morphology: morphological productivity. Corpus linguistics. An international handbook, 900-919.
Bayhaqi, A. (1996). Tarikh-i Bayhaqi. Tehran: Mahtab.
Dashti, A., Shaghaghi, V. (2023). Morphological productivity of Persian non-verbal derivational suffixes: evidence from "Persian dependency treebank". Journal of Language research, 15 (46), 111-147.
Ebnorrasool, S. M., & Rahimi Khoigani, M. (2014). The kinds of Ya in today Persian language. Literary Arts, 6(2), 49-58.
Jamalzadeh, M. (1921). Yeki Bud Yeki Nabud. Tehran: Sokhan.
Jafarian, R. (2019). Safavid Religion, Culture and Politics. Qom: Research Institute of Hawzah and University (RIHU).
Khosravi, M. (2006). Shams and Toghra. Tehran: Hermes.
Kohanzad, P., Fallahi, M., Pahlevanzadeh, B. (2021). A Corpus-based Study of the Productivity of Derivational Affixes in Persian. Journal of Researches in Linguistics, 12 (2), 219-240.
Mustawfi, H. (2011). Tarikh-e Gozideh. Tehran: Amir Kabir.
Najafian, A., Rovshan, B., Ghirati, Z. (2016). The Morpho-Pragmatics of Attributive Suffixes in Persian. Journal of Linguistics and Khorasan Dialects, 7 (13).
Plag, I. (2003), Word-formation in English. New York: Cambridge University Press.
Rafiei, A. (2012). The Concept of Agent in Persian Derived Words. Journal of Language Research, 4 (2), 19-32.
Sadeghi, A. (1992). Ways and Possibilities of Word Formation in Contemporary Persian Language. Knowledge, 64, 13-17.
Shaghaghi, V. (2008). An Introduction to Morphology. Tehran: SAMT.
Shaghaghi, V. (2016). Descriptive Dictionary of Morphology. Tehran: Elmi.
Shirazi, A. (1971). Shiraz Nama. Tehran: Iranian Culture Foundation.
Tabari, M. (2022). Tarikh-i Bal'ami. Tehran: Hermes.
Tavakkoli, N. & Sahebi, S. (2010). The “i” Suffix: Background and its Uses, a Diachronic Study. Journal of Linguistics and Khorasan Dialects, 2 (2), 105-120.
Torkaman, A. (2011). Tarikh-e Alam Aray-e Abbasi. Tehran: Negah.
Valeh Esfahani, M. (1994). Khold-e Barin. Tehran: Mahmoud Afshar.
Yousefi, Gh. (2022). Qabus Nama. Tehran: Elmi Farhangi.
Zakani, O. (2008). Akhlagh Al-Ashraf. Tehran: Asatir.
Zandieh, H. (2013). Fotouhat-E Homayoun. Qom: Research Institute of Hawzah and University (RIHU).