استادیار پژوهشکدۀ مطالعات ترجمه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، r.rezapour@atu.ac.ir
چکیده: (4653 مشاهده)
زبان تعریفشده در دوزبانگی، مالکیت خود را در سوبژکتیویتۀ کاربرِ دوزبانه از قبل به تثبیت رسانده است؛ ولی زبانِ در حال تعریف، خارج از سوبژکتیویته است. از بدو تماس زبانِ در حال تعریف در غشای ذهنی، تأثیرپذیری از زبانِ تعریفشده، اجتنابناپذیر میشود. در شروع دوزبانگی، زبانِ در حال تعریف کاملاً متأثر از زبانِ تعریفشده است. لذا، تداخلهای زبانی که ایجاد میشود، به استفاده و یا تأثیرپذیری از مدلولهای موجود در زبانِ تعریفشده منجر میشود. در این مقاله خواهیم دید که این روند چگونه سبب افزایش ترجمه از زبان تعریفشده و پایین نگه داشته شدن میزان تولید زبانی در زبانِ در حال تعریف میشود. بدین منظور، باید دید که کاربر در کدام قسمت از تبدیل زبانِ در حال تعریف به زبانِ تعریفشده، از نمایش معنایی مشترک و در کدام قسمت از نمایش معنایی مستقل خود بهره میبرد و این موضوع سنجش میزان تولید و یا ترجمه در زبانِ در حال تعریف و رابطۀ مستقیم آن با میزان ورود در سوبژکتیویته را برای ما آشکار میسازد.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1399/1/10