مقاله حاضر سعی دارد با استناد به مفاهیم بنیادین نظریه آمیختگی مفهومی نشان دهد چگونه فرایندهای شناختی باعث شکلگیری و خلق شخصیتهای خیالی "متفاوت" در داستانهای مختلف میشوند. تببینهای نظریه آمیختگی از جنبههای خلاقانه معناسازی، میتواند تفسیری چهارچوبمند از فرایندهای شناختی درگیر در خلق شخصیت در متن روایی به دست دهد. این مقاله در نظر دارد با بررسی آمیختگیهای شخصیتهای اصلی داستانهای کتابهای "فارسی خوانداری" دوره ابتدایی (گروه سنی ب و ج) و بازنمایی شبکه آمیختگی برای هر شخصیت، چگونگی "خلاقیت و نوآوری" در خلق "شخصیتهای نوظهور" هر پایه تحصیلی را شناسایی کرده و یک تحلیل شناختی روشمند از فرایند خلق شخصیت در داستانهای مقطع دبستان به دست دهد و به این پرسش پاسخ دهد که با توجه به اصول حاکم آمیختگی، چه شخصیتهای نوظهوری در داستانهای هر پایه تحصیلی، نسبت به پایههای قبل و بعد، خلق شدهاند و نویسندگان داستانهای پایههای اول تا پنجم دبستان، برای این که بتوانند در خلق شخصیتهای نوظهور خود، نسبت به پایههای قبل و بعد، نوآوری داشته باشند، از نظر شناختی چه ابزاری در اختیار داشته و چه انتخابهای متفاوتی انجام دادهاند. فرض ما این است که شبکههای آمیختگی و معنای نوظهور برای شخصیتها، در پایههای اول تا پنجم دبستان، تفاوت آشکاری دارد. یافتهها نشان میدهد نویسندگان متن کتابهای درسی برای خلق شخصیتهای داستانهای خود، فضاهای درونداد متفاوتی را برای هر پایه تحصیلی انتخاب کردهاند. همچنین با بالا رفتن پایه تحصیلی، فضاهای درونداد انتزاعیتر و شبکههای آمیختگی آنها پیچیدهتر شده است. نتایج این تحقیق میتواند چهارچوبی روشمند برای تحلیل شناختی فرایند خلق شخصیت در داستانهای کودکان به دست دهد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |