1- دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استاد زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (5233 مشاهده)
در این مقاله به بررسی و تبیین علل تناوب یا جانشینیِ همکردها (افعال سبک) در افعال مرکب فارسی از منظر نظریه واژگان زایشی (Pustejovsky, 1995) میپردازیم. مطالعه انواع مختلف تناوب و جانشینی همکردها در کنار عنصر پیشفعلی واحد در افعال مرکب فارسی نشان میدهد که اطلاعات رمزگذاریشده در ساختارهای مختلفِ معناییـواژگانی (شامل ساخت موضوعی، ساخت رویدادی و ساخت کیفی) عناصر پیشفعلیِ اسمی و همکردها ازجمله علل جانشینی همکردها در کنار یک عنصر پیشفعلی معیّن است. این اطلاعات انواع موضوعهای رمزگذاریشده در ساختِ موضوعیِ پیشفعلهایِ محمولی و ویژگیهای نمودی هریک از همکردها را، ازجمله آغازگر، گذاری، لحظهای یا دیرشیبودن آنها را، در بر میگیرد. روش این پژوهشْ توصیفیـتحلیلی است و دادههای بررسیشده شامل افعال مرکب فارسی حاصل از ترکیب عناصر پیشفعلیِ اسمی با چهار همکردِ «کردن»، «زدن»، «کشیدن» و «دادن» است و از فرهنگ بزرگ سخن (انوری، 1381) استخراج شده است.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
معناشناسی انتشار: 1396/12/1