1- دانشیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری آموزش زبان انگلیسی، دانشکده زبان و ادبیات خارجی، دانشگاه تهران
چکیده: (7005 مشاهده)
شواهد علمیِ موجود برای نشاندادن کارایی طولانیمدت تصحیحهای نوشتاری، محدود به مطالعاتیست که به تأثیر بازخورد متمرکز بر ارتقای دقت دستوریِ دو جنبۀ خاص از حروف تعریف انگلیسی پرداختهاند. بدیهیست تصحیحهای متمرکز، هربار تنها یک یا دو نوع اشتباه دستوری را هدف قرار میدهند و در دورههای آموزشیِ مهارت نگارش بیاعتبارند. هدف پژوهش حاضر مطالعۀ واکنش ساختارهای مختلف، به تصحیحهایی است که اعتبار بیشتری در کلاسهای آموزشی دارند. با استفاده از طرح آزمایشی پیشآزمونجـ پسآزمون، واکنش طولانیمدت سه ساختار دستور زبان انگلیسی (حروف اضافه، مصدر و جملههای شرطی غیرواقعی) به بازخورد نوشتاری نیمهمتمرکز، غیرمتمرکز و بازنویسی بررسی شد؛ نتایج نشان داد، در پسآزمون تأخیری ــ که یک ماه پس از مداخلۀ بازخوردی اجرا شد ــ کارکرد زبانآموزان گروههای آزمایشی، تفاوت معناداری با گروه کنترل نداشت. همچنین پیشرفت معناداری در هیچیک از گروهها نسبت به پیشآزمون دیده نشد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان انتشار: 1395/9/1