1- استاد زبانشناسی گروه هنرهای نمایشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبانشناسی همگانی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- دانشجوی ارشد زبانشناسی رایانشی، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
چکیده: (6694 مشاهده)
گورانی یکی از زبانهای ایرانی شمال غربی است که بهطور پراکنده در استانهای کرمانشاه و کردستان ایران و بخشهایی از اقلیم کردستان عراق تکلم میشود و با توجه به گسترش نفوذ زبانهای قدرتمند مجاور آن مانند فارسی، عربی و کردی، در معرض خطر است. یکی از ویژگیهای دستوری زبان گورانی، جنس دستوری است که در مورد آن تنها به اشارات کوتاهی در برخی از منابع مانند (1966 MacKenzie, ) و سجادی (1394) بر میخوریم. با توجه به نقش مؤثر جنس دستوری در صرف و نحو گورانی، این مقاله میکوشد تا با استفاده از دادههای میدانی از دو گویش لهون (شمالی و جنوبی) و هورامان تخت، به نقش، کاربرد و صورت گوناگون این ویژگی دستوری در این زبان بپردازد. دادههای این پژوهش با استفاده از چارچوب نظری (Corbett, 1991) بررسی شده و روش تشخیص جنس دستوری واژههای مشتق، مرکب و وامواژهها تعیین شده است. نتایج بهدست آمده، تفاوتهای معناداری را در کاربرد جنس دستوری هنگام وامگیری واژه از زبانهای دیگر و تکواژهای حالت در دو جنس مذکر و مؤنث و شناسههای فعلی و تأثیر جنس دستوری اسم بر وابستههای اسمی در دو گویش مذکور هورامی نشان میدهد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
هنر و علوم انسانی (عمومی) انتشار: 1396/12/11