1- دکتری زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2- استاد گروه زبانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران ، dabirmoghaddam@atu.ac.ir
چکیده: (3331 مشاهده)
گفتماننماها تعیین میکنند که چگونه درک مخاطبان همسو با یکدیگر یا متفاوت از هم است. با توجه به اهمیت گفتماننماها در افزایش مهارت زبانی و کلامی کودکان و نیز بالا بردن سطح پیوستگی گفتمان آنها، هدف این پژوهش آن است که با استفاده از مدل هنسن (1998) به مطالعۀ فرایند تولید گفتماننماها در گفتمان روایی کودکان فارسیزبان هفت و دهساله و بزرگسالان بپردازد. پژوهش حاضر توصیفی ـ تحلیلی است. 37 کودک هفتساله و 40 کودک دهساله از یک دبستان دخترانه و یک دبستان پسرانه واقع در شهر تهران بهصورت هدفمند انتخاب شدند. همچنین، 18 بزرگسال نیز برای مقایسۀ عملکرد کودکان با آنها انتخاب شدند و آزمون بازگویی داستان بر اساس روش چویی (2007) و کیرتزیس و اروینتریپ (1999) اجرا شد. نتایج نشان داد آزمودنیها قادر بودند از انواع گفتماننماها در گفتمان روایی خود استفاده کنند و درمجموع، میزان استفادۀ کودکان از گفتماننماها بیشتر از بزرگسالان بود. بهنظر میرسد گاه پیوستگی انسجام را جبران میکند و گاه روابط
معنایی ـ منطقی مبتنی بر دانش پیشین بهجای گفتماننماها ایفای نقش میکنند.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
تحلیل گفتمان انتشار: 1400/1/1