دوره 10، شماره 4 - ( 1398 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 281-259 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Karimi-Doostan G, Tajalli V. Persian Adverbs of Manner Revisited. LRR 2019; 10 (4) :259-281
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-373-fa.html
کریمی دوستان غلامحسین، تجلی وحیده. نگاهی نو به قید حالت در زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1398; 10 (4) :259-281

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-373-fa.html


1- استاد زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- دانشجوی دکتری زبان‌شناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران ، vtajalli@gmail.com
چکیده:   (6143 مشاهده)
پژوهش حاضر رفتار توصیفگرهای موسوم به قید حالت در زبان فارسی را در چارچوب معنی­شناسی رویدادی، با هدف ارائۀ دسته­بندی مناسبی از آن­ها بررسی کرده است. با مشخص شدن تعریف قید حالت، قیدهای چگونگی از قیدهای حالت جدا و همۀ این قیدها زیر عنوان کلی قیدهای کیفیت دسته­بندی می­شوند. هر یک از این دسته­های توصیفگر با کمک عناصر معرفی­شده در معنی­شناسی رویدادی، به­ویژه موضوع رویدادی و محمول­های پایدار و ناپایدار و همچنین، محمول­های ثانویه به زیرشاخه­هایی تقسیم شده و رفتار آن­ها در این پژوهش بررسی شده است. قیدهای چگونگی که توصیفگر موضوع رویدادی هستند و مستقیماً خود رویداد را توصیف می­کنند، خود به سه دستۀ قیدهای کنشگر­محور، شبه ­پیامدی و محض تقسیم می­شوند. قیدهای حالت نیز که موضوع درونی و موضوع بیرونی را توصیف می­کنند، در دو گروه فاعلی و مفعولی دسته­بندی می­شوند­. قیدهای حالت فاعلی خود به دو دستۀ ایستا و پویا تقسیم می­شوند. قیدهای حالت، توصیفگر گروه اسمی هستند و حالت کنشگر یا کنش­پذیر را در طول رویداد توصیف می­کنند. بنابراین، می­توانند با فعل­های مختلفی به­کار روند؛ اما قیدهای چگونگی که مستقیماً با فرایند رویداد مرتبط هستند محدودیت­های گزینشی بیشتری دارند و با هر فعلی نمی­توانند به­کار برده شوند.
 
 
متن کامل [PDF 1036 kb]   (2052 دریافت)    
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | موضوع مقاله: هنر و علوم انسانی (عمومی)
انتشار: 1396/11/27

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.