رضایی رضا. تحلیل مؤلفهها و سازوکارهای نشانه - معنایی دخیل در شکلگیری مفهوم «تردید» در گفتمان ادبی (مطالعۀ موردی رمان انگار گفته بودی لیلی اثر سپیده شاملو). جستارهای زبانی. 1399; 11 (4) :705-733
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-43377-fa.html
استادیار زبانشناسی، گروه زبان وادبیات انگلیسی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران. ، reza.rezaei1@yu.ac.ir
چکیده: (2274 مشاهده)
جستار پیشرو میکوشد تا با اتکا بر رویکرد نشانه ـ معناشناسی به تحلیل گفتمان ادبی و سازوکارهای نشانه ـ معناشناختی «تردید» در گفتمان ادبی رمان ِ انگار گفته بودی لیلی اثر سپیده شاملو بپردازد. روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی است. درواقع، نگارنده سعی دارد تا با تکیه بر گفتمان ادبی شاملو و فرم روایی منحصربهفرد آن به شیوۀ تحلیل نشانه ـ معناشناختی نشان دهد چگونه «تردید» در بطن گفتمان رمان شکل گرفته و فرایند تولید و دریافت معنا را تحت تأثیر قرار میدهد. هدف اصلی جستار پیشرو پاسخگویی به پرسشهای زیر است :1. مؤلفهها و سازوکارهای نشانه ـ معنایی و گفتمانی دخیل در شکلگیری «تردید» در بطن روایت ادبی کداماند و چه ویژگیهایی دارند؟ 2. مؤلفههای روایی و نشانه ـ معنایی «تردید» در کلیت نظام گفتمانی اثر مورد مطالعه چه کارکردهایی دارند؟ نتایج نشان دادند که تردید ِروایی برونداد مؤلفههای تنشی و بوِشی گفتمان است که بهنوبۀ خود کنش روایی را از طریق برهم ریختن نظم و ایجاد آشفتگی در افعال مؤثر به حاشیه رانده و با سبکهای حضور نشانه ـ معناشناختی پیوندی تنگاتنگ دارد. با لحاظ مؤلفههای نشانه ـ معنایی تردید و نوع حضور سوژه در این اثر، تردید به شکلگیری گفتمانی میانجامد که دارای کارکردی سلبی[1] و مبتنی بر سقوط است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1399/7/10