1- دانشجوی کارشناسی ارشد زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- استاد زبانشناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- استادیار زبانشناسی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (9448 مشاهده)
در پژوهش حاضر به بررسی ساختهای غیرشخصی در گویش گیلکی شهرستان لنگرود در چارچوب نظریۀ کمینهگرا میپردازیم. هدف از این پژوهش، تعیین ماهیت عنصر غیرفعلی و نحوۀ اطلاق حالت به گروه اسمی ابتدای این جملات و تبیین جایگاه زیرساختی و روساختی این سازه است. بررسی دادههای گیلکی نشان میدهد که ساختهای غیرشخصی قالبی دارای گزارۀ مرکباند و فعل آنها از نوع نامفعولی است. عنصر غیرفعلی به عنوان هستۀ گزاره، نقش معنایی تجربهگر به گروه اسمی ابتدای جمله اعطا میکند. این گروه اسمی در حقیقت متمم حرف اضافۀ پسایند «را» است و با آن تشکیل یک گروه حرف اضافهای میدهد و در زیرساخت نحوی در جایگاه شاخص گروه اسنادی (محمول غیر فعلی) ادغام میشود. به اعتبار آزمونهای فاعلی، این گروه حرفاضافهای در روساخت نحوی به جایگاه شاخص گروه زمان حرکت نمیکند و به همین خاطر گیلکی فاقد فاعل کوئرکی است. از این رو گروه حرف اضافهای را مبتدای روساختی درنظر میگیریم.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1395/9/1