1- استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بینالمللی امامخمینی(ره)، قزوین، ایران
2- استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بینالمللی امامخمینی(ره)، قزوین ، ایران. ، s.a.ghasemzadeh@hum.ikiu.ac.ir
چکیده: (4127 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر تحلیل تعامل دوسویۀ تنش و شوش در گفتمان نفثهالمصدور است. نفثهالمصدور به معنای «آههای سینۀ دردناک»، اثری شکوهآمیز و گلهنامهای دردناک به سال 632 ق به قلم محمد منشی نسوی متأثر از فجایع فجیع مغولان است که با لحن و ضرباهنگی تند آغاز میشود. گفتمان این اثر بهدلیل تعامل دوسویۀ تنش بیرونی (تعدد زخمهای ناشی از حملۀ مغول) و شوش درونی (سوز و حسرت نویسنده) و ارتباط آنها با یکدیگر بهدلیل اینکه وضعیت درونی صرفاً دنباله و انعکاس وضعیت بیرونی است، تبدیل به گفتمانی با دو صبغۀ تنشی ـ شوشی شده است. بنابراین، نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که اگرچه در آغاز گفتمان این اثر، شاهد افزایش تدریجی تنش محتوایی و شوش زبانی هستیم، ولی بهتدریج انرژی و هیجان آغازین به آرامش میگراید و ساختار کتاب مطابق با الگویی نزولی و در جهت گسست گفتمانی پیش رفته و به ایجاد پادگفتمان توزیعی منجر شده است.
نوع مقاله:
مقالات علمی پژوهشی |
موضوع مقاله:
معناشناسی انتشار: 1400/7/10