جستجو در:
دوره 12، شماره 4 - ( 1400 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 404-373 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khosravi savadjani N, Rostampour maleki R. Strategies to Compensate for the Loss of Meaning in Translating the Contemporary Arabic Poetry into Persian
(Case study of Shafi'i Kadkani translation(. LRR 2021; 12 (4) :373-404
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-45686-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-45686-fa.html
خسروی سوادجانی نرگس، رستم پورملکی رقیه. راهکارهای جبران افت معنی در ترجمه شعر معاصر عربی به فارسی (بررسی موردی ترجمه شفیعی کدکنی). جستارهای زبانی. 1400; 12 (4) :373-404
1- دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
2- دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی ،دانشکده ادبیات دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ،r.rostampour@alzahra.ac.ir
2- دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی ،دانشکده ادبیات دانشگاه الزهرا، تهران، ایران ،
چکیده: (4400 مشاهده)
شعر به‌علت برخورداری از زبان ضمنی، وزن، قافیه و آمیختگی عناصر تشکیل‌دهنده آن با احساسات شاعرانه از سخن عادی فراتر است و ازهمین‌رو، ترجمه آن نیز دشوار و گاهی ناشدنی است. دغدغه اصلی مترجم شعر آن است که مشخصه‌های ویژه متن اصلی را تا حد امکان توضیح دهد و متنی شعری را در زبان مقصد بیافریند که تأثیری مشابه متن اصلی بر خوانندگان ترجمه داشته باشد. ازآنجاکه واژگان و عناصر دو زبان کاملاً معادل هم نیستند، به‌ناچار در ترجمه شعر، افت معنی رخ می‌دهد و مترجم باید به‌نوعی این افت را جبران کند. این مقاله درصدد است با رویکرد توصیفی‌تحلیلی به بررسی جایگاه‌های افت معنی و مکانیسم‌های جبران آن در ترجمه شعر معاصر عربی به فارسی بپردازد. به این منظور با بررسی آرای گروهی از صاحب‌نظران حوزه ترجمه درباره افت معنی در ترجمه و راهکارهای جبران آن، به جایگاه‌های افت معنی در ترجمه شعر عربی به فارسی، در سطح آوایی، واژگانی، سبکی و فرهنگی می‌پردازد. برای نمونه ترجمه تعدادی از اشعار معاصر عربی از کتاب شعر معاصر عرب شفیعی کدکنی انتخاب شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است مترجم که خود، شاعر و ناقد است، در رویارویی با افت معنی در سطح آوایی، واژگانی، سبکی و فرهنگی کوشیده است با استفاده از راهکار جبران، لحن کلی متن اصلی را حفظ کند و در این راستا از جبران در محل و جبران در نوع بهره گرفته است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |