دوره 4، شماره 2 - ( 1392 )                   جلد 4 شماره 2 صفحات 99-75 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Darzi A, Afshar T. The Study of Possessor Raising in Persian. LRR 2013; 4 (2) :75-99
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-4627-fa.html
درزی علی، افشار طاهره. بررسی فرآیند ارتقاء اسم ملکی در زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1392; 4 (2) :75-99

URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-4627-fa.html

بررسی فرآیند ارتقاء اسم ملکی در زبان فارسی
علی درزی1 ، طاهره افشار* 2
1- دانشیار گروه زبان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
2- فارغ‌التحصیل دکتری گروه زبان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (6130 مشاهده)
در زبان فارسی، درون حوزه کسره اضافه، گاه عنصری به نام اسم ملکی به عنوان گروه نحوی حامل نقش معنایی مالک حضور دارد که به دلیل بازبینی مشخصه، جابه جا می شود و به حوزه بالاتر می رود. در تحلیل های زبان شناختی آراء مختلفی از بودن یا نبودن حرکت عنصر ملکی ارائه شده است. در این مقاله می کوشیم با رویکردی مشخصه بنیاد، فرایند یاد شده را در چارچوب مفاهیم نظری برنامه کمینه گرا تبیین کنیم و تحلیلی همگون و متفاوت از انگیزه حرکت و جابه جایی این سازه ارائه دهیم. در این مقاله در تقابل با تحلیل قمشی (1997) و به پیروی از تحلیل ریتر (1991 و 1992) محل ترکیب اسم ملکی را مشخص گر گروه اسمی کوچک قرار می دهیم و سپس برای بازبینی مشخصه «+معرفه»، آن را به جایگاه مشخص­گر گروه تعریف ارتقاء می دهیم. بدین ترتیب به لحاظ رده­شناختی، زبان فارسی جزو زبان هایی قرار می گیرد که ساخت ملکی معرف مانند دارند.  
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: اسم ملکی، اعطای نقش معنایی، گروه اسمی کوچک، لایه واژگانی، بازبینی مشخصه، فرایند ارتقاء اسم ملکی
متن کامل [PDF 320 kb]   (4722 دریافت)    

انتشار: 1391/9/22
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.