استادیار آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده: (6670 مشاهده)
این مطالعه به مقایسه تأثیر دو نوع بازخورد مکتوب صورتمحور (بازخورد اصلاحی مستقیم و توضیحات فرازبانی که به کل کلاس داده میشود) بر صحت و درستی بهکاربردن جمله شرطی نوع سوم و حروف تعریف نامعین توسط زبانآموزان ایرانی میپردازد. در هر دو نوع بازخورد، یکبار فرصت بازنویسی به زبانآموزان داده شد و در بار دیگر چنین فرصتی به آنها داده نشد. صحت و درستی در نوشتارهای جدید زبانآموزان سنجیده شد. بازخورد، منجر به افرایش صحت و درستی نوشتار درخصوص جملات شرطی غیر واقعی گردید. در این پژوهش نشان داده شد که کارآیی و اثربخشی بازخورد اصلاحی مستقیم، طولانیمدتتر از توضیحات فرازبانی میباشد. همچنین دادن فرصت برای بازنویسی، تأثیر بازخورد را افزایش داد. درکل، در این مطالعه نشان داده شد که بازخورد اصلاحی مستقیم همراه با دادن فرصت برای بازنویسی، مؤثرترین نوع بازخورد میباشد.
نتایج حاکی است چنانچه بازخورد مکتوب صورتمحور، درباره چند ویژگی باشد که پیچیدگی و برجستگی آنها متفاوت باشد، به احتمال قوی، زبانآموزان بر ساختاری تمرکز خواهند نمود که کمک بیشتری به فهم معنای کلی متن میکند. نتایج همچنین نشان داد که اصلاح مستقیم خطا و اشتباهات زبانآموزان، در رابطه با ساختارهای نحوی پیچیده، سودمندتر از دادن توضیحات فرازبانی در آن خصوص است.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
آموزش زبان انتشار: 1394/9/1