1- دانشیار زبان انگلیسی، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
2- دانشآموخته مقطع دکتری زبانشناسی دانشگاه علامهطباطبایی، تهران، ایران
چکیده: (8845 مشاهده)
در یک مطالعه آزمایشگاهی، منحنی آهنگ دو دسته جمله مرکب ناهمپایه حاوی یک بند پایه و یک بند موصولی را با یکدیگر مقایسه کردیم. در یک دسته، بند موصولی در جایگاه اصلی خود بعد از هسته بند (خوانش بینشان) قرار داشت و در دسته دیگر به پایان جمله حرکت کرده و بعد از فعل اصلی جمله قرار گرفته بود (خوانش پسایندشده). هدف اصلی تحقیق حاضر این است که تغییرات آهنگی حاصل از پسایندسازی بند موصولی در جملات پیچیده را تعیین کنیم. برای این منظور، دو پارامتر آهنگی دامنه زیروبمی و ترادف قله با زنجیره آوایی، در تمامی سازههای بند پایه و بند موصولی در جملات بینشان و جملات حاوی بند موصولی پسایندشدهاندازهگیری شد. نتایج نشان داد که زنجیرۀ آواییِ بند موصولی در خوانش بینشانِ جملات فاقد تکیه زیروبمی خیزان است و به صورت یک سطح ثابت پایین F0 که صورت آواییِ تحققیافتهِ یک تکیه زیروبمی با نواخت پایین L* است، تولید میشود. همچنین نتایج
بهدستآمده نشان داد که پسایندسازی بند موصولی در زبان فارسی باعث کانونی شدن هسته بند
میشود به طوری که 1) دامنه زیروبمی هسته بند موصولی نسبتبه خوانش بینشان بهسرعت
گستردهتر میشود؛ 2) تراداف قله H تکیۀ زیروبمیِ هسته بند موصولی با زنجیره آوایی به طور معناداری زودهنگامتر میشود؛ و 3) تکیه زیروبمی سازههای پس از هسته به طور کامل حذف میشود؛ ولی این ناحیه آوایی (زنجیره پساکانونی) لزوماً به صورت یکنواخت ثابت پایین تظاهر نمییابد، بلکه گاه بستهبه ماهیت نحوی سازهها (اینکه سازهها متعلق به کدامیک از بندهای پایه یا موصولی هستند) به صورت توالی یکنواخت ثابت بالا و پایین ظاهر میشود.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1396/11/1