1- دانشگاه آزاد علوم تحقیقات
2- دکتری تخصصی زبانشناسی،استادیار دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز (نویسنده مسئول) ، ba.modarresi@yahoo.com
3- دکتری تخصصی زبانشناسی ,استادیار دانشگاه آزاددعلوم تحقیقات تهران
چکیده: (101 مشاهده)
صرف توزیعی در سال(1993) نخستین بار توسط هله و مرنتز معرفی شده است. در این رویکرد نظری، هیچ تمایزی میان ساخت کلمات و جملات وجود نداردو نحو نظامی از ساختهای متشکل از تکواژها را میسازد و سازههایی تولید میکند که آوا و معنا را به هم مرتبط میکند. این پژوهش به بررسی فرایند تکرار ناقص و نقش نمود در شکلگیری صورت مکرر در زبان فارسی از منظر نظریه صرف توزیعی میپردازد. بر اساس(انوشه1400: 616)، محاسبات مستقلی که پس از بازنمون در سطح روابط آوایی و منطقی برونداد میانی را به دست میدهد، چارچوب نظری مناسبی برای تحلیل این فرایند فراهم میآورد. در این پژوهش، با بهرهگیری از روش توصیفی-تحلیلی، نمونههای گوناگونی از فرایند تکرار ناقص در زبان فارسی مورد بررسی قرار می گیرد. ونتایج خاصل از تحقیق نشان میدهد که در تشکیل صورتهای مکرر ، نخست ریشههای تشکیلدهنده صورت مکرر پس از ادغام با جزء مکرر خود و جابجایی به جایگاه مشخصگر گروه نمود از طریق رابطه مطابقه مشخصگر- هسته که حاوی مشخصههای تداوم و تکرار عمل است، مشخصهی نمود صورت مکرر بازبینی میشود و این فرایند به ایجاد ساختهای پیچیدهتری میانجامد که دربردارنده مشخصههای نمود تداومی و تکرار عمل است.. با توجه به تحلیل نمونههایی از فرایند تکرار در زبان فارسی مشاهده شد نمود واژگانی در فرآیند تکرار زبان فارسی در چارچوب نظریه صرف توزیعی با توجه به تعامل میان اجزای نحوی و صرفی شکل میگیرد..به این ترتیب به این نتیجه میتوان رسید که فرایند تکرارناقص و شکلگیری صورت مکرر در چارچوب نظریه صرف توزیعی قابل تبیین است .