1- استاد زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران
2- دکتری زبانشناسی، دانشیار دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
3- استادیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد، متخصص مغز و اعصاب، مشهد، ایران
4- کارشناس ارشد زبانشناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران
چکیده: (8165 مشاهده)
سکتۀ مغزی میتواند بر توانایی فرد در بهکارگیریِ مناسب ویژگیهای آکوستیکی بهعنوان پارامترهای نوای گفتار در سطح جمله اثر منفی بگذارد. هدف از پژوهش حاضر تعیین ماهیت اختلالات آوایی در سطح جمله در بیماران زبانپریش بروکای فارسیزبان در چارچوب نظریۀ واجشناسی لایهای است، که بهمنزلۀ نظریهای مطرح در واجشناسی آهنگ بهشمار میرود. آزمودنیهای این پژوهش، سهنفر مرد فارسیزبان بودند که بهصورت هدفمند از میان بیماران زبانپریشِ مراجعهکننده به واحد گفتاردرمانی مرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قائمشهر مشهد انتخاب شدند. این بیماران دچار ضایعهای در نیمکرۀ چپ و بهویژه ناحیۀ پیشانیـ گیجگاهی بودند. پارامترهای آکوستیکی دیرش، شدت و اجزاء پایانی فرکانس پایه که جملات پرسشیِ آری ـ نه را از جفت خبری آنها متمایز میسازد، در یک تکلیف روخوانی در این بیماران سنجیده شد. نتایج پژوهش نشان داد که افراد زبانپریش بروکا قادر به تولید جملات پرسشی آری ـ نه و جفت خبری آنها بر اساس اجزاء پایانی پارامتر فرکانس پایه بودند؛ اما آنها عملکرد ضعیفتری نسبت به افراد گروه شاهد داشتند. بهطورکلی، پژوهش حاضر تأیید میکند که توانایی زبانشناختی بیماران زبانپریش فارسیزبان بهمنظور متمایز ساختن جملات خبری از پرسشی تقریباً سالم باقی مانده است. نیز، این پژوهش بر اهمیت نیمکرۀ چپ در تولید نوای گفتار و حساسیت ناحیۀ پیشانی ـ گیجگاهی به منحنیهای نوایی در سطح جمله صحه میگذارد.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1394/10/1