فراگیران زبان دوم اغلب اوقات در یادگیری زمان حال کامل به مشکل می خورند. با این حال، سیل ورودی و خواندن مبتنی بر معنا نشانه هایی از امید به تسهیل یادگیری زبان دوم برای فراگیران زبان را نشان دهند. با توجه به این موضوع، ما یک آزمایش طراحی کردیم تا بررسی کنیم که آیا فعالیت های سیل آساسازی ورودی و خواندن مبتنی بر معنا می توانند به فراگیران زبان دوم کمک کنند تا زمان حال کامل را بهتر درک و تولید کنند. برای این منظور، سه کلاس از پیش تعیین شده از یک دبیرستان انتخاب شدند و شرکت کنندگان به صورت تصادفی در سه شرایط مختلف گروه بندی شدند: شرایط فقط سیل آساسازی ورودی، شرایط خواندن متمرکز بر معنا به همراه سیل آساسازی ورودی، و شرایط گروه کنترل. نتایج تحلیل های آماری با استفاده از روش تحلیل واریانس نشان داد که مواجه تصادفی از طریق ورودی سیل آسا و فعالیت های خواندن مبتنی بر معنا هم درک و هم تولید ساختار هدف را بهبود بخشید. همچنین نتایج نشان دادند که فعالیت های خواندن مبتنی بر معنا در ترکیب با سیل آساسازی ورودی نقش تسهیل گر بیشتری در بهبود درک و تولید این ساختار زبانی نسبت به استفاده تنها از سیل آساسازی ورودی داشتند. این یافته ها نشان می دهند که گنجاندن روش های ضمنی از جمله سیل آساسازی ورودی همراه با فعالیت های خواندن متمرکز بر معنا نه تنها می توانند به فراگیران زبان دوم در درک زمان حال کامل کمک کنند بلکه می توانند به آن ها در تولید