جستجو در:
دوره 8، شماره 7 - ( 1396 )
جلد 8 شماره 7 صفحات 339-319 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mansoori M. An Investigation of Consonant Deletion in Persian Consonant Clusters. LRR 2018; 8 (7) :319-339
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8760-fa.html
URL: http://lrr.modares.ac.ir/article-14-8760-fa.html
منصوری مهرزاد. بررسی حذف همخوان در خوشه‌های همخوانی زبان فارسی. جستارهای زبانی. 1396; 8 (7) :319-339
دانشیار زبان شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (6112 مشاهده)
زبان فارسی از جمله زبان‌هایی می‌باشد که در ساخت هجایی خود تنها یک خوشه، مرکب از دو همخوان در پایانه هجا دارد. پژوهش حاضر به بررسی حذف همخوان در خوشه پایانی زبان فارسی با توجه به تشابه و تمایز سه مشخصه گرفته، پیوسته و واک می‌پردازد. همچنین در این پژوهش نقش همنشینی همخوان‌ها در پایداری خوشه مورد بررسی قرار گرفته است. در پژوهش حاضر به این منظور 1500 واژه (600 واژه تک هجایی) که دارای خوشه همخوانی می‌باشد مورد بررسی قرار گرفته‌است. در این پژوهش خوشه‌های همخوانی مورد بررسی به دو دسته بدون قابلیت حذف(پایدار) و با قابلیت حذف (ناپایدار) تقسیم شد‌ه‌است. این پژوهش نشان می‌دهد که تعداد خوشه‌های ناپایدار بسیار کمتر از خوشه‌های پایدار می‌باشند. در خوشه‌های پایدار تمایز مشخصه‌های گرفته ، پیوسته و واک در مجموع به صورت معناداری بیش از تشابه آنها می‌باشد. این پژوهش نشان می‌دهد که علاوه بر مشخصه‌ها ، واج‌های همنشین نیز موثر می‌باشند. این پژوهش نشان می‌دهد ساختار واژه نیز در حذف همخوان موثر است. این پژوهش همچنین نشان می‌دهد که همه همخوان‌های حذف شده از خوشه بجز همخوان‌های سایشی که از هر دو جایگاه حذف می‌شوند ، تنها از همخوان پایانی حذف می‌گردند. همچنین با بررسی وضعیت حذف در خوشه های پایانی محدودیت‌هایی در قالب واج شناسی بهینگی استخراج شد‌ه‌است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |