1- دانشیار زبانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی دکتری زبانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (8113 مشاهده)
این جستار به بررسی کاربرد افعال کمکی فارسی در مقایسه با برخی از زبانهای اروپایی میپردازد و موضوع آن محدود به مقولههایی نظیر نمود استمراری و کامل، زمان آینده و ساخت مجهول است. ابتدا به بررسی چگونگی استفاده از افعال کمکی در زبان فارسی میپردازیم و سپس با مقایسه این زبان با دیگر زبانهایی که از این روش برای رمزگذاری این مقولات بهره میبرند، میکوشیم تا به تفاوتها و شباهتها در کاربرد اینگونه افعال اشاره نماییم. بدینمنظور دادههای زبان فارسی را از گفتار روزمره، رسانهها و کتب و دادههای زبانهای دیگر را از کتب دستور و منابع اینترنتی جمعآوری نموده و در چارچوب ردهشناسی مورد تحلیل قرار دادهایم. مطالعه زبانهای مختلف نشان میدهد که کاربرد هریک از این افعال کمکی امری تصادفی نبوده، بلکه دارای مراحل تکامل تاریخی و دستوری متفاوت بوده است. زبان فارسی بهطور کلی گرایش به کاربرد فعل «بودن» برای نمود کامل و فعل «داشتن» برای استمرار دارد و از لحاظ کاربرد فعل کمکی در نمود کامل شباهت بیشتری به زبانهای ژرمنی دارد. از سوی دیگر زبان فارسی تمایل به استفاده از افعالی برای زمان آینده دارد که مفهوم خواستن و اراده را دربردارند. نهایتاً در این نوشتار با مقایسه بینزبانی افعال کمکی براساس بسامد کاربرد آنها، سلسلهمراتب نشانداری آنها را در هر مورد معرفی نموده و وضعیت زبان فارسی را نسبت به این سلسلهمراتبها مشخص مینماییم.
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
زبان شناسی انتشار: 1394/9/1