جستارهای زبانی، جلد ۱۴، شماره ۲، صفحات ۲۵۱-۲۷۸
عنوان فارسی تبیین سازوکارهای زبانی «فراراوی» در گفتمان عرفانی مثنوی با رویکرد تحلیل گفتمان روایی
چکیده فارسی مقاله قدرت از طریق مدلی زبان­شناختی، دلالت­های نهفته­ای را که در پس روابط جانشینی، همنشینی و درون­نشانه­ای شکل می­گیرد، بازتعریف می­کند. بررسی سازوکارهای زبانی متون مقدس، فلسفی و عرفانی نشان می­دهد که قدرت الهی با نفوذ در ساختارهای زبانی گفتمان و تأثیرگذاری بر آن، تسلط فراراوی را در متن بازنمایی می­کند. با توجه به اینکه مثنوی مولانا، از کلان­روایت­های عرفانی است، مسأله اصلی این است که چگونه ایدئولوژی قدرت الهی در گفتمان عرفانی، ساختارهای زبانی و نوع روایتگری انواع راوی را در آن مفصل­بندی می­کند و خود به یک فراراوی تبدیل می­شود. از این روی، در مقالۀ حاضر پس از تبیین ارتباط بین زبان گفتمان و روایت با رویکرد گفتمان روایی، تأثیر ­باورمندی به قدرت الهی بر ساختار زبانی گفتمان و شیوۀ روایتگری انواع راوی در مثنوی، واکاوی شده­است. نتیجه حاکی از آن است که در گفتمان عرفانی مولانا ایدئولوژی قدرت الهی، همانند فراراویی مسلط از بیرون قصه، بر روی ساختار زبان گفتمان و ذهن راوی تأثیر می­گذارد که در این حالت مؤلف- راوی درون متن بزرگتر هستی قرار گرفته است و فراراوی/ خداوند با او یکی شده و او از زبان فراراوی می­نویسد. همچنین، قدرت الهی با شگردهایی چون: گزینش­های زبانی، چشم­اندازِ غیرقابل دسترس بودن فرامن و نحوه کانونی­سازی ثابت و چندگانه، از درون روایت سبک ذهن راویان نسبت به فراراوی/ خداوند را سامان می­بخشد و از این طریق، ایدئولوژی پنهان در ساختارهای زبانی گفتمان حاکم بر ذهن نویسنده را بازنمایی می­کند و درنهایت مانند صدایی فراتر از همه صداها اجزای گفتمان عرفانی را تحت سیطرۀ خویش نگه ­می­دارد.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ،قدرت،زبان،گفتمان،داستان،فراراوی،مثنوی مولانا.
عنوان انگلیسی Explaining the linguistic mechanisms of the meta-narrator in the mystical discourse of Masnavi with the approach of narrative discourse analysis
چکیده انگلیسی مقاله Power, through a linguistic model, redefines the underlying meanings that form behind the relations of substitution, companionship, and within a sign. an examination of the mechanisms of different texts shows that divine power, by influencing and influencing linguistic structures, represents different forms of transcendental hegemony. Given that Rumi's Masnavi is one of the great mystical narratives, the main issue is how the hegemony of divine power articulates the structures of the language of mystical discourse and the manner of expression and function of different types of narrators and becomes a transcendence itself. Therefore, in the present article, after explaining the relationship between the language of discourse and narration with the critical discourse analysis approach, the effect of believing in divine power on the linguistic structure of discourse and the method of narration of different narrators has been investigated. The result of this research indicates that the hegemony of divine power, like the dominant transcendence from outside affects the structure of the language of discourse and the narrator's mind, in which case the author-narrator is inside the larger text of the universe. He has become one and he writes in the language of the transcendental. Divine power also, by means of tricks, regulates the style of the narrators' minds towards the commandments, and in this way, represents the ideology hidden behind the discourse and ruling the writer's mind.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Power,language,discourse,story,meta-narrator,Rumi&apos,s Masnavi.
نویسندگان مقاله ابراهیم کنعانی | Ebrahim Kanani
The Assistant Professor of Persian Language and Literature at “Kosar University of Bojnord”
استادیار زبان فارسی دانشگاه کوثر بجنورد

فاطمه زمانی | Fatemeh Zamani
The Assistant Professor of Persian Language and Literature at “Kosar University of Bojnord”
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه کوثر بجنورد

نشانی اینترنتی http://lrr.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-18354-6&slc_lang=fa&sid=14
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات علمی پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات