|
|
جستارهای زبانی، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۱۴۹-۱۶۹
|
|
|
| عنوان فارسی |
نسبیتِ زبانی و گفتمان در زندگینامه‌های خودنوشت از منظر پست‌مدرنیسم |
|
| چکیده فارسی مقاله |
وقتی متن در یک بستر آشنا درک شود و برای خواننده کلیتی منسجم داشته باشد، یک «پاره کلامی» یا «گفتمان» خوانده می‌شود. قرائت یک گفتمان هم در گرو دانش زبانی و هم دانش غیرزبانی است. زندگینامه خودنوشت نیز در مقام یک روایت، جهان متنیِ خود را دارد. واقعیت آن، حاصل شیوه رمزگذاری زبانی، یعنی همان نسبیت زبانی و جبر زبانی از سوی نگارندهاش است که فعالانه جهان و خویشتن را برمیسازد. از این رو، از رهگذر تحلیل دامنه زبان بهکار رفته در یک متن زندگینامۀ خودنوشت، به لحاظ معانی صریح و زنجیرهای از معانی ضمنی، می‌توان شناختی از جهانبینی مؤلف بهدست آورد. به بیان دیگر، سوژه زندگینامه خودنوشت، محصول لحظه به لحظه، و از یک تجربه به تجربه دیگر است که در گسترهای از زبان، در موقعیت‌های چندگانه برخاسته از گفتار ایستا قرار می‌گیرد. اجرای همین خویشتن چندپاره به یک هنجار پست مدرن تبدیل شده است. حال باید پرسید، ارتباط میان زبان با واقعیت زندگینامه خودنوشت چیست و چه جنبه‌هایی از هویت فرهنگی خویشتن را بازنمایی می‌کند؟ با توجه به این مسئله، هدف از این مقاله، پاسخ به این پرسش است که در قرائت ما از سوژه پستمدرن در کانون زندگینامه خودنوشت، با درنظر گرفتن زبان بهمنزله واسطه بیان و نیز با توجه به فرازبان در مقام زبانی که برای توضیح درخصوص زبانِ چنین متنی بهمنظور بازنمود خویشتن بهکار می‌رود، چگونه «من» چندگانه و مبهم و هم چنین «دیگران» برآمده از این متون، در زبان تحقق می‌یابند و در گقتمان‌های گوناگون شرکت می‌جویند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
واژه‌های کلیدی، گفتمان، زندگینامه خودنوشت، پست‌مدرنیسم، سوژه، بازنمایی. |
|
| عنوان انگلیسی |
Linguistic Relativity & Discourse in Autobiography from the Viewpoint of Postmodernism |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
When a text is comprehended in a familiar context and enjoys a coherent whole, it is called a discourse. Reading a discourse is owed to linguistic knowledge and non-linguistic cognition. As a narrative, an autobiography has its textual world. Its reality is a result of the method used for linguistic coding. Through the linguistic relativity on the part of the author, the self and the world are actively constructed. Through an analysis of linguistic domain in autobiography, for denotative meaning and connotative meanings, the author's worldview is known. The subject in autobiography is moving from one experience to another. It is placed on a continuum of language, adopting multiple positions arisen from connotative utterances. Performance of this self has become a postmodern norm. We should ask about the relation between language and reality in autobiography, and about aspects of cultural identity of the self-represented. This article attempts to say that in our reading of a postmodern subject in the center of autobiography, in view of language as a medium for expression, and meta-language as a language to explain the language used to represent the self, how the multiple "self" & "others" arisen from such texts could be realized in language and participate in various discourses. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Keywords, Discourse, Autobiography, Postmodernism, Subject. |
|
| نویسندگان مقاله |
مریم قایمی | maryam ghaemi
phd in art research – azad university – science and research branch-tehran-iran
دانشجوی دکتری رشته فلسفه هنر، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی علوم و تحقیقات (Islamic azad university science and research branch)
فرزان سجودی | farzan sojoodi
associate professor of dramatic art – tehran university- iran.
دانشیار گروه نمایش، دانشکده سینما و تئاتر، دانشگاه هنر، تهران، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه هنر تهران (Art university of tehran)
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://journals.modares.ac.ir/browse.php?a_code=A-14-24546-1&slc_lang=fa&sid=14 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|
